Friday 13 December, 2013

ఈ అంతర్జాలం



ఉదయ సాయంత్రాలకు వారధి
ఆహ్వానమెవరికి!
ప్రవేశమెవరికి!

నీకు తెలియని మార్గమేదీ లేదు
ఒకానొక సమయాన స్పర్శించిన స్నేహ హస్తపు స్పర్శ
ఈ వంతెనెను నిర్మిస్తుంది

విప్లవాలు ఆలోచనల్నుంచే పుడతాయి
ఇదో విప్లవం
పడమటినుంచి తూర్పును కలిపే మంత్రం

వంతెనపై
నా మాటలు అటు
నీ మాటలు ఇటు పరుగులు తీస్తున్నాయి
 
మిత్రమా!
రాత్రినిద్రను విదిలిస్తూ
ఉష: కాంతికి ఆహ్వానం పలుకుతున్నాను

అలసి, నిద్రను ఆహ్వానిస్తూ
సంధ్యకు వీడ్కోలు పలుకుతున్నావు నువ్వు

ఈ అంతర్జాలం వారథి నిర్మిస్తూనేవుంది

(వీదేశంలోవున్న మిత్రులతో చాటింగు)

Tuesday 10 December, 2013

చలినిచీలుస్తూ



మంచుదుప్పటికప్పిన మాసం వస్తుంటే
కొందరు ఆహ్వానాన్ని పలుకుతుంటారు
కొందరు కొరుకుతున్న చలికి భయపడి
తలుపుమూసిన గదిలో మునగదీస్తారు

దేహాన్నితడిమే చలిచేతుల్ని తోసేందుకు
ఆకలి మంటలతో నిత్యం పోటీ పడుతుంటారు
నలుగురుగా ఒక్కచోట చేరే దారి కనలేక
చలిమంటలు ఎప్పుడో కనుమరుగయ్యాయి

ఎప్పుడో ఈ చలి కాలాన ఆకాశాన తారొకటి వెలిగిందని
ఇప్పుడు ఈ చలిలో కాగితపు నక్షత్రాలు విద్యుత్తుకాంతితో
మిణుకుమిణుకుమంటూ ప్రతి ఇంటా వేళ్ళాడుతున్నాయి
పశులపాకొకటి అనేకానేక అలంకరణలతో అలరారుతుంటాయి

స్వరపేటికలో ఉత్సాహం ఆనందంనిండిన గాన ప్రతిగానాలు
నిదురించిన కళ్ళను మేల్కొల్పుతూ ప్రతిధ్వనిస్తుంటాయి
బృందాలు బృందాలుగా ధ్వనించే పాటలిప్పుడు చలినిచీలుస్తూ
"మన యేసు బెత్లహేములో చిన్న పసులా పాకలో బుట్టెన్"

Monday 9 December, 2013

ఎవరైనా ఎందుకు కన్నీరొలికిస్తారు



ఎన్నడో
నిద్రలోనో, మగతలోనో, మెలకువలోనో
పరిచయమనుకున్న ఓ నవ్వు
ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా
ఒక్కసారి కౌగలించుకున్న స్నేహ హస్తపు స్పర్శ
వదిలించుకున్నామని అనుకున్నా
పెనవేసుకున్నామనుకున్నా వెంటాడుతూనే వుంటుంది

జీవితాన్ని నడిచిన క్షణాలు కొన్ని
ధనుర్మాసపు మంచుకమ్మినట్టు కమ్మొచ్చు
మసక మసక వెలుతురుమధ్య జ్ఞాపకాలు కప్పినప్పినప్పుడు
చలికి మునగదీసుకున్న దేహంలా అనుబంధం కుంచించుకున్నప్పుడు
కళ్ళు చెమర్చమడం మరచిపోతుంది

***

అనుబంధాలు
మమకారాలు
కరన్సీని ఉన్నిగా తొడుక్కున్నాక
మాటలు కలిపి కలబోసుకోవడం కనుమరుగయ్యాక
ఎవరైనా ఎందుకు కన్నీరొలికిస్తారు

***

నీవు ఒంటరివై
రాత్రిలోకి నిన్నునీవు దూర్చుకొని
తాగినవన్నీ కన్నీళ్ళే కదా!

రగిలిస్తున్న యెదమంటలను
చల్లార్చడం మధువుకే చేతనౌనని అనుకున్నాక
తలుపులు ఒకొక్కటిగా మూసుకుంటుంటే
తలుపు తెరచి తొంగిచూసే ధైర్యలేనప్పుడు
ఎవరైనా ఎందుకు కన్నీరొలికిస్తారు

***

కొలమానాల లోకం
బిగించుకున్న చట్రాల చూపుల్లో ఇమడనప్పుడు
నీవు వేసిన అడుగులన్నీ
తప్పుడుగానో, తడబాట్లుగానో కన్పిస్తుంటాయి

ఇక ఏ అనుబంధం ముడిపడనప్పుడు
ఎవరైనా ఎందుకు కన్నీరొలికిస్తారు

***

నీలో నీవే దాచుకున్న దేహాన్ని విదిల్చుకుని
నీవు అలా వెళ్ళిపోతావు
కన్నీరొలికించలేనివారు కళ్ళలోంచి తీసేస్తారు
గుప్పెడుమట్టిని సమాధిపైవేసి
ఎవ్వరిని పలకరించకుండానే వెళ్ళిపోతారు
నిన్ను కప్పిన మట్టిలో సమస్యలు దాక్కోవు

***

పొద్దు గ్రుంకుతుంది
కాలచక్రం ఎక్కడా ఆగదు
కోలాహలమైన పక్షుల కిలకిలరావాలతో
రాత్రిదుఃఖాన్ని విదిల్చి మళ్ళీ తూర్పున సూర్యోదయం

***

నువ్వు ఎవరైనా
మళ్ళీ మనం కలుస్తామనే ఓ నిరీక్షణయైనప్పుడు
ఎవరైనా ఎందుకు కన్నీరొలికిస్తారు

Monday 25 November, 2013

తెరముందు - తెరవెనుక

తెరముందు సన్మానాలు
తెరవెనుక అవమానం
చూస్తున్న కళ్ళకు కత్తెరపడ్డదేదీ తెలియదు

**
కళ్ళు ముందుకే చూస్తుంటాయి
మనసు నలుమూలకు తిరిగి చూస్తుంది
**
బూడిదెకు ప్రతిగా పూదండను
దుఃఖమునకు ప్రతిగా అనంద తైలమును
అవమానమునకు ప్రతిగా రెట్టింపు ఘనతను
నూతనమైన పేరును కలిగి
రక్షణవస్త్రాన్ని కప్పినవాడు నిరంతము వెంటున్నాడు
**

అవమాన కర్త స్థానం కాళ్ళక్రిందేనని మర్చిపోకు

Saturday 16 November, 2013

అలలపై మెరుపుతీగ


ఎప్పుడో కన్న కల నెరవేరలేదు. కలల ప్రపంచం నుంచి కనుమరుగౌతున్న సచిన్ గుర్తొచ్చి, ఎప్పుడో రాసింది.
****


శ్రీమతి ప్రేమగా
పలుమార్లు పిస్లుస్తున్నా
పలుకని పరద్యానం

పిల్లల ముద్దుపలుకులేవి
తీపిగా రుచించని తనం

టెన్నిస్ తెలియని నాకు
సానియాను ఓడిస్తున్నట్టు
బ్యాటెప్పుడూ పట్టని నేను
సచింతోకలిసి పరుగులుతీస్తున్నట్టు

నారాయణరెడ్డినో
శివారెడ్డినో
అనుసంధానపు దారాలతో
పతంగిలా ఎగరేస్తున్నట్టు

ఎక్కడెక్కడో రగిలి
కమ్ముకుంటున్న చీకట్లతో
ఎండిపోతున్న ఆకలిపేగులో
మెలివేస్తున్న బాధంతా
ఒక్కసారిగా అనుభవిస్తున్నట్టు

వేడిమికి చిట్లిపోయే గాజులా
క్రౌర్యం, కర్కశం పెళ్ళున పగిలి
వీధుల్లో పారుతున్న రక్తం
నాపై ప్రవహిస్తున్నట్టు

ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోయే
దేహపుగాయాల సలుపంతా
నా నరాలలోకి ఎగబాకుతున్నట్టు

రాలి ఎండిన ఆకులపై
నడుస్తున్నసవ్వడి వింటున్నట్టు

తపతపమంటున్న బురదదారుల్లో
కాళ్ళపై వస్త్రాన్ని పైకిలాగి
ఆచితూచి అడుగేస్తున్నట్టు

సుదారాలనుండి వస్తున్నాననే
ఆప్తులంపిన సందేశంతో
ఆలస్యమైన రైలుకోసం
గడియారపు ముల్లును
పరీక్షిస్తూ నిరీక్షిస్తున్నట్ట్లు

ధ్యానం కుదని యోగిలా
సీటుదొరకని ప్రయాణికుడిలా
అసహనంగా పచార్లు చేస్తున్నట్ట్లు

శాఖలుగా విస్తరించిన చెట్టు ఆకుల్లోంచి
మెరుస్తున్న సంధ్యలో
ఒక్కవుదుటన
ఎగిరేపక్షుల కోలాహలంలో
నేనో పక్షినై ఎగిరినట్లు

గజగజ వణికిస్తున్న చలిలో
నెచ్చెలివెచ్చని కౌగిట్లో బంధిస్తున్నట్లు

సలసలకాగుతున్న ఎసరు
కుతకుత ఉడికి గంగివంచిన అన్నం
సెగలు పొగలు కక్కుతున్నట్టు

ఆగీఅగి కూతవేస్తున్న కుక్కరులా
చెవిలో ఎదో కూతల రొద
ఓ అలజడి, ఓ బాధ
అది జ్వరంకాదు
అక్షరాలను చెక్కుతున్న ఉలి
పదాలను నెమరేస్తున్న అలికిడి
ఉబుకుతున్న జల
ఎగిసిపడుతున్న తరంగం
***
అప్పుడప్పుడూ
ఉలితో నన్ను నేను చెక్కుకుంటాను
జలాలతో తాలారా స్నానంచేస్తుంటాను
తరంగాన్ని పట్టుకోవడం కోసం
మళ్ళీమళ్ళీ ప్రయత్నిస్తుంటాను

అప్పుడది
అలలపైన తేలియాడే మెరుపుతీగ
నన్ను స్కానుచేస్తున్న యాంటీవైరస్.

........నేటినిజం 11.8.2005.........
 

Wednesday 13 November, 2013

నేస్తంతో ఒకప్పటి సాయత్రం





*
రెండుమనసుల్లోని గూడుకట్టిన దిగులుకు
వంతెన కట్టాలని
ఒకే సీసాలోంచి రెండు గ్లాసుల్లోకి వొంపుకుని
మిక్సర్ పొట్లాం విప్పినట్టు మాటలను విప్పుతాం
పలుగు, పారపెట్టి పెరటిని త్రవ్వినట్టు తవ్వుకుంటాం
**
హఠాత్తుగా
కాలేజీలో యదగిల్లినపిల్ల మద్యకొచ్చి వాలుతుంది
కొన్నివూసులు, గిలిగింతలతో ఊరిస్తుండగా
సీసా ఖాళీతనానికి శబ్దం చేసేసరికి
చటుక్కున ఆ పిల్ల ఎటో ఎగిరిపోతుంది.
***
ఒడ్డున ఖాళీగా లంగరేసిన నావ
గాలికి ఊగినట్టు ఊగుతుంటాయన్నీ
ఎక్కడో దాక్కుందనుకున్న దిగులు నావెక్కి తనూ ఊగుతుంటుంది.
అలల భయాన్ని పోగొట్టేందుకు మరో సీసామూత తెరుచుకుంటుంది.
****
వేగిన ముక్కల్లోంచి బయటపడ్డ బొమికలు
లోలోన అణచిన భాధించేవన్నీ చిరవందరౌతుంటాయి
కాళీయైన ప్లేట్లు
తమనెవారైనా శుభ్రంచేస్తారని ఎదురుచూస్తుంటాయి
*****
ఖాళీయైన సీసాలా దేహం దొర్లుతుంటుంది
******
దేన్ని వంపుకున్నామో
దేన్ని నింపుకున్నామో
తడబడుతూ ధీమాగా నడిచెళ్ళేవైపు
రెండుగ్లాసులు అలుపెరుగక అలానేనిల్చుని చూస్తుంటాయి
*******
బహుశ గ్లాసులకు  తెలియదు
మళ్ళీ కల్సినప్పుడు ముద్దాడేది  వాటినేనని


----------------------------------------------------
4.11.2013  రాత్రి 8-10   గంటలమధ్య

Monday 30 September, 2013

ప్యార్ హువా ఎక్‌రార్ హువా




ఇన్నేళ్ళ తర్వాత 
మళ్ళీ
నర్గీస్ నీపై ప్రేమ పుట్టింది

వర్షం కురుస్తున్న రహదారిపై 
ఒంటరితనం బిక్కుబిక్కు మంటోంది
ఇప్పుడు ఎక్కడ వెదాకాలి?

ఇప్పుడు కూడా గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది

కాలం రహదారిపై వాహనమై లైట్లు వేసుకుని నిన్ను దాటిపోయి 
కనుచూపులో కనుమరుగయ్యింది

ఎక్కడవెదకాలి నిన్ను?
జ్ఞాపకాల గుర్తులు మిగిలేవుంటాయిలే ఎప్పటికీ.



(ప్యార్ హువా ఎక్‌రార్ హువా - శ్రీ 420 పాట చూసి )
http://youtu.be/y01uvU0UAoU

Thursday 19 September, 2013

యుద్ధం...యుద్ధం...

|
కాలానికి ఏదో అంచున నీవు నేను
యుద్ధం మొదలయ్యిందిప్పుడే

నిన్ను చెక్కినవాడు
చేతివేళ్ళకు యుద్ధ తంత్రాన్ని నేర్పాడు తెలుసా!

వాక్యమనే రెండంచుల ఖడ్గాన్ని
వేళ్ళు ముడిచిన గుప్పెటలో పెట్టాడు

పలుకుతున్న కొద్దీ తెగిపడుతున్న
అంగాలు  ఎవరివో చూసావా!

తెగిపడ్డ వాటినుంచి మొలకెత్తే సాయుధులు
ఏపక్షాన్ని వహిస్తున్నారో గమనించావా!

***

ఒక్కోసారి యుద్ధతంత్రాలన్నీ
ఎండిన ఎముకల లోయైనప్పుడు
శబ్దించే నినాదమై
వెంటుండే సైన్యాన్ని ఊహించి పిలువగలవా

శత్రువును బలాబలాల ప్రక్కకు తోసి
నిరాయుధుడననే  దిగులుమాని ఎదిరించడానికి
తెగువ చూపగలవా!

***

యూద్ధం అనివార్యం
నీ చుట్టూ అందరూ యుద్ధాన్ని నేర్చినవారే
అయినా
కుటుంబమని, బంధువర్గమని బ్రమ పడుతుంటావు
ఎవరి యుద్ధం వారిదే.

***

సుడులు తిరిగే ఆలోచనలు
తేనెటీగల్ల రేగినప్పుడు
యుద్ధనైపుణ్యాలను సాధన చెయ్యాలి

కాలానికి ఏదో అంచున నీవు నేను
ప్రతిక్షణం యుద్ధం కొత్తగా  మొదలౌతుంది.

------------------------------19.9.2013 6:17 hours ISD

Monday 9 September, 2013

ఎవరికి ఇష్టముంటుంది?



జీవనాన్ని నిర్మానుష్య రోడ్లలో కోల్పోవడం
కలతచెందిన కళ్ళలో కలనిచ్చే రాత్రిని కోల్పోవడం

అనుబంధం ముడివేసుకుని
పాలుతాగే లేతపెదవికి స్తన్యం కోల్పోవడం

బిడ్డనుపొంది సహచరి కోల్పోవడం
నూతనాంకురాన్ని పొదవి మమకారాన్ని కోల్పోవడం
కట్టిన కలలగూళ్ళు కుప్పకూలిపోవడం

నడుస్తున్న దారిలో ఎటో తప్పిపోయి మార్గాన్ని కోల్పోవడం

నీడనిచ్చినచెట్టు వేళ్ళతో కూలి పోవడం

ఒకేబెంచీపై నేర్చిన అక్షరాలు విద్వేషమై దోస్తీని కోల్పోవడం

 చెమటోడ్చి, కడుపుకట్టి దాచుకున్నది
సొంతమనుకున్నది హఠాత్తుగా కోల్పోవడం  

* * *

కోల్పోవడం ఆశల్ని కత్తిరిస్తుంది
పూడ్చలేని ఖాళీని నింపుతుంది

నిరాశనిండిన కన్ను
చెరువుఅలలపై తేలియాడుతుంది

....................................8.9.2013 22:25 hrs ISD

Monday 2 September, 2013

జీవన గమనం


ఉదయమైనట్లు అలారంచెప్పింది
వడివడిగా పలకరింపుల ఎస్ఎంస్సులు
అల్పాహారా సమయం
చానళ్ళలోనో, ఆన్‌లైన్‌లోనో కొన్నివార్తలు కళ్ళముందు స్క్రోరింగులు

ఇరుక్కుపోయే రహదారుల్లోకి నా కారునడపాలిక
అర్జెంటయితే ఓ మిస్స్‌కాల్ చెయ్యి
నీతో పనివుంది ఆఫీసుకెళ్ళగానే ఆన్‌లైన్లోకి రా!

రూపాయి పతనాలు
రాజకీయ ధర్నాలు
నమ్మించి మోసంచేసే పధకాలు ...వాటంతటవే జరిగిపోతాయి!

ఇప్పుడు సమయంలేదు
రావాలంటే ఎన్ని ఆంక్షలో, ఎంతకర్చో తెలుసా నీకు
బాల్యం అందమయినదే
అదే తలపోస్తూ దాటివచ్చిన ఖండాంతరాలలో మనలేను!

మీటింగులు, అప్పాయింట్‌మెంట్సుతో
డైరీ ఎప్పుడో నిండిపోయింది.

ఆన్‌లైన్‌లో ఆకుపచ్చగా కన్పించినంతమాత్రాన
నీతో నాల్గక్షరాలు చాట్ చెయ్యలేను
అంతకంటే అవరమైన వారితో సంబాషణలో వున్నాను
అది నీకు తెలియాల్సిన అవసరంలేదు
నా పనులు నాకున్నాయి

నువ్వు ఎలావుంటే నాకేంటి?
నీవుపెట్టే స్టేటస్సుకు ఏదొక సమయంలో లైకు పెడ్తాలే!

..................................................1.9.2013,  06.55 hours. ISD

Monday 26 August, 2013

ఇటురా!



అలా ఆరేసిన జ్ఞాపకాలు

మర్చిపోయిన వామనగుంటల్లోని గింజల లెక్క
వాననీటిలోవదిలిన కాగిత పడవల సృజన

పలకపట్టి గెంతుకుంటూ బడికెళ్ళిన వీధులు

చెదిరిపోయిన కలల అంచుల నెమలీకలు
తొక్కుడుబిళ్ళ, కుంటాట,
గోళీలు, గూటీబిళ్ళ
ఏడుపెంకులాట, బచ్చాలు

వొడుపెరిగిన   చేతివాటం
...............చెరువునీటిలో కప్పగంతులైనట్లు
...............కొబ్బరాకు సన్నయిగా మారినట్లు
...............ఎండిన తాటాకుముక్క, తుమ్మముల్లు, జొన్నదంటు గాలిపంఖాగా మారినట్టు

ఆరుబయట వెన్నెలతోటలో
నచ్చినవారి ప్రక్కనచేరి విన్న
రాజకుమారుల సాహసగాధలు, భయపెట్టిన దెయ్యం కథలు

నలుగురు పిల్లల్నిచేర్చి నేర్చిన వేమన పద్యం
* *

పదిలంగా దాచుకున్న మరికొన్ని
మెల్లగా మూటలు మూటలుగా విప్పుదాం

***

గతించించినదేదీ అలానే మిగిలిపోదు
ఒడిసి పట్టుకోవడం, మూట కట్టుకోవడమే మనంనేర్చే గొప్ప విద్య

Tuesday 13 August, 2013

సాయంకాల అనుభవం



సాయంత్రాలు, చెట్టునీడ ఒకప్పుడు కొత్తకాదు
విశాలపరచుకుంటున్న రహదార్లమధ్య నలిగి
అనంతానంత చక్రాలు దూసుకొస్తుంటే
తలపోయడంమే మిగిలింది.

* * *

అనుకోని సమయం ఎదురైనప్పుడు
ఒక సాయత్రం
ఒక చెట్టునీడ
వెన్నెల పరిచేందుకు సన్నాహం
జరీఅంచు చీరకట్టిన ఆకాశం
చినుకులై పలకరించకుండా ఎలావుంటుంది?

ధ్వనించే అక్షరాలు పుప్పొడులై రాలినచోట
నింగికెక్కిన చుక్కలు దిగివచ్చి పలకరించకుండా ఎలావుంటాయి?

అక్షరాలు రెక్కలుతొడిగి
చెట్టుకొమ్మలకు వ్రేల్లాడుతూ
నేర్చిన సంగీతమేదో ఆలపించకుండా ఎలావుంటాయి.?

* * *

అది...
ఎప్పుడో విన్న చదివిన పద్యమే కావొచ్చు
ఎప్పుడో కలిపిన హస్తమే కావచ్చు
ఎప్పుడో నడిచిన మార్గమే కావొచ్చు
కొన్ని జ్ఞాపకాలవెంట పరుగులెట్టి
చలికోసంవేసుకున్న ఉన్నివస్త్రాలను విప్పకుండా ఎలా ఉండటం?

నిద్రమాను పత్రాలు ముకిళితమౌతూ వెన్నెలను ఆహ్వానిస్తుంది
కాడమల్లె(నైట్‌క్వీన్) చుట్టూ పరిమళాన్ని పరుస్తుంది
అంతరళాలలోని కోకిల కొత్తపాటను సిద్దంచేస్తుంది

ఇక సాయత్రం ఆ చెట్టునీడ
మరో సన్నాహంకోసం ఎదుచూడకుండా ఎలావుంటుంది ?

రెప్పలనుంచి లోలోకి నడచిన పాదముద్రలు
భద్రపర్చేందుకు నన్ను నేను సిద్ధం చెసుకోకుండా ఎలా ఉండటం?
 

Saturday 3 August, 2013

వదలని కుబుసం

ఒకప్పుడు భయంలేని రాత్రి
ఇప్పుడు భయపెడుతోంది

ప్రతినిత్యం ఏదొక కల
నిద్రలోనే జారిపోతుంది

యవ్వనాన్ని నింపుకొని నడుస్తున్న దారిలో
ఎండను మబ్బుకమ్మినట్టు
ఆవహించిన ఒకానొక క్షణం
గమ్యం కానరాని
నిశిరాత్రి రంగుపులిమి 
ఎన్నటికీ తరగని ఎడారులపైపు రాత్రిని పరిచింది   

యవ్వనాన్ని సాహసంచేసి నడుస్తున్న దారిలో
చీకటినిఛేదించే ఆలోచనాయుధం
ఆవహించిన ఒకానొక క్షణం
ఆకులు, కొమ్మలు కప్పుకున్న
నిఘూడ అడవిలో
రాత్రిచేసే కీచురాళ్ళధ్వని సంగీతాన్ని ఒంపింది 

యవ్వనాన్ని మేథో కవనంచేసిన దారిలో 
ఆకర్షించిన డాలరుగీతం
పొదలనుదాటి పుప్పొడులను దాటి
డయస్పోరాలను కౌగలించుకున్న క్షణం
నా రాత్రులనన్నీ మింగేసింది

కుబుసం విడిచినట్టు
రాత్రిని వదిలేయాలని ప్రయత్నం
ఎంతకీ విడవదే !


.....................................................................27.7.2013

Tuesday 30 July, 2013

పడిలేవడం



మేధస్సు
సాంకేతికాక్షరాల మధింపు
డిజిటల్లో, అనలాగ్గో పరికరాల సూచికల్తో
నా భద్రతను అంచనా వేసుకుంటాను

ఎదిగిన పరిజ్ఞానంతో
ఎన్ని దారుల్ని పరుచుకున్నానో !

అభద్రతా గుండంలోకి
జారిపోయిన క్షణం ఊహించని ప్రవాహం!

నే నిలబెట్టిన శివుణ్ణి తోసుకుంటూ
గంగవేసే ఉరకలు
కాళ్ళక్రింద మట్టిని కోస్తూ
నన్నూ నా శివుణ్ణీ భ్రమింపచేసాయి

నా జ్ఞానాన్ని
అజ్ఞానంలోకి నెట్టేస్తూ, ప్రశ్నిస్తూ
ఒక బీభత్సం

గల్లంతైన దేహాలు
కూకటివేళ్ళతో కొట్టుకుపోయిన భవనాలు
లయతప్పిన ప్రకృతి నృత్యం
వరదవదిలెళ్ళిన బురద

కాళ్ళు ఆరనివ్వని నీటి మధ్య
గొంతు తడుపుకోలేక కన్నీటిని చప్పరిస్తున్నాను

ఆకలి.. భయం… నిస్సత్తువ…
ఇంకా కేకలు వేస్తూనేవున్నాయి

నాకిప్పుడు దార్లు

-నానిన నీటిలోంచిపుట్టే అంకురానికొక నేలను సిద్దం చేయడం
అప్పటివరకూ నన్ను నేను బ్రతికించుకోవాలి

-మోకరిల్లే దిక్కుకోసం దృక్కులు చూడటం

                   ***

నీ వైపు చూడటం అత్యాశేమీ కాదు
పడిలేవటం కెరటానికి నాకూ అలవాటేగా!


http://vaakili.com/patrika/?p=3431


Tuesday 16 July, 2013

ప్రేమిస్తూనే

ప్రేమిస్తూనే వున్నా 
అమ్మ చెప్పిందని 
ఉపాద్యాయులు చెప్పారని 
ఆదివారం ఆదివారం వెళ్ళిన సండేస్కూలు నేర్చిన
నిన్నువలె నీ పొరుగువాన్ని ప్రేమించు అని యేసు చెప్పాడని
ప్రేమిస్తూనే వున్నా
***
 
ఇంత వయసొచ్చాక
దేన్ని ప్రేమిస్తున్నానని సందేహమొచ్చింది
నన్నునేనే విభాగాలు విభాగాలుగా
విభజించుకున్నాక 
సందేహమొచ్చిందంటే గొప్ప విషయమే
*** 
రాగలవా! ఇటు, 
"కుప్పపోసిన ఇసుకలో 
దూ..దూ.. పుల్లంటూ ఆడుకుందాం"
ఇప్పుడే తొలకరించిన మేఘం క్రింద 
వానా వానా వల్లప్పా పాడుతూ ఆడుకుందాం
 
గతమైపోయిన నోటుబుక్కుల్లోంచి 
కాగితాలు చింపి పడవలు చేసి 
తొలకరి చినుకుల్తో నీళ్ళునిల్చిన చోటుల్లో వేద్దాం
 
నీ కరచాలనంకోసం
తహతహలాడుతుంది ఈ క్షణం 
ఎన్నిసార్లడిగినా చెప్పగలను 
"ప్రేమిస్తూనే వున్నానని."
 
----------------------జాన్ హైడ్ కనుమూరి 

Saturday 13 July, 2013

రాత్రంతా వర్షం కురుస్తోంది



వేకువనే తనువంతా అరగదీస్తూ
వాకిలిని ఊడ్చిన చీపురును
ఎవరు పలకరిస్తారిప్పుడు
ఏదోమూల అలా స్తబ్దుగావుంది

బురదనిండిన వాకిలిని చూసావా
పాదానికి అంటకుండా
అక్కడక్కడా వేసిన రాళ్ళపైనుండి
అంగలువేస్తూ నడవడం గమనించావా!

పొటమరించిన అంకురాలతో
నునులేతపచ్చరంగు అలుముకొని
శింగారించుకుని
నారుమడులు, నాట్ల మధ్య
ఆరేసిన పొలాల కలనేత ఊరు

బురదవీధుల్లో నడిచెళ్ళిన పశువులమధ్య
గిట్టలగుర్తులతో
ఆవేదో, గేదేదో, ఎద్దేదో
ఎటుగా వెళ్లిందో పసిగట్టడం నేర్చావా!

పశువులను తోసుకుంటూ
నీరునిండిన గుంతలను దాటుతూ
సన్నగా కురిసే చినుకులకు
పలక నెత్తినపెట్టి పరుగెట్టి
బడి గిలకబావిని
చేదుకున్న నీళ్ళో
కడుకున్న కాళ్ళో గమనించావా!

ఈ రాత్రంతా వర్షం కురియాలి

గుమ్మపాల నురగలతో
స్వచ్చతనేదోవెతుక్కుంటూ
వాకిట నిలబడి
నీకోసం పడవలను వదులుతాను!

Saturday 29 June, 2013

కలేనా???....



ఇప్పుడెందుకో పదే పదే
కలకంటుంది నా మనసు

నువ్వు నా స్నేహానివో, బంధువువో, అభిమానివో ఎలా తెలిసేది?

వ్యాయమ నడకకోసం ఉదయమే వెళ్తున్నప్పుడు
సెల్లుఫోనులో రింగుటోనై పలకరిస్తావని

పనుల మధ్య చిక్కిన సమయంలో
చిరునవ్వుల పూలగుత్తులతో వచ్చి పలకరిస్తావని

కూడలిలో నిలబెట్టిన సిగ్నల్ దగ్గర
యాదృచ్చికంగా కనిపించి పలకరిస్తావని

నీవు మేల్కొన్న సమయం నాకు రాత్రే కావచ్చు
మార్కెట్టు మాలుల్లో వస్తువుల్ని వెతుక్కోగలం
నిన్నెలా వెదకేది అక్కడ?

అయినా
ఇది నా కలేనా!

నీ గురించిన కలనిజమయ్యేదెలా!
ఎవర్ని అడగాలంటావు?

***
బాల్యంలో గోదావరి ఇసుకలో
రంగురాళ్ళు ఏరుకున్నట్టు
వెన్నెలలో ఆరబోసిన అక్షరాలతో
ఇలా
ఎవో వెదకాలని కలకంటుంది మనసు
.............................................22.6.2013 08:15 hours ISD

Wednesday 19 June, 2013

నిద్రను త్రాగి

కవిత్వాన్నో పుస్తకాన్నో
చదివి మూశాక
అల్మారాలోకి చేరితే
కనుమరుగయ్యిందనుకుంటాం
కానీ
భూమిపొరల్లో నీరు ప్రయాణిస్తున్నట్టు
అంతఃర్గతంగా
ఎక్కడెక్కడో  పయనించీ పయనించీ
నాకు తెలియకుండానే
లోలోన శుభ్రపరస్తూ
ఒకానొక సమయంలో
పొరలపొరల ఆలోచనల్ని తోసుకుంటూ ముందుకొస్తుంది

నిద్రరాని రాత్రిని చీలుస్తున్నప్పుడు
గుర్తొచ్చిన క్షణానికి
మేల్కొల్పుతూ  రింగుటోనై

నిద్రను త్రాగి
మత్తులో జోగుతున్న దేహపు చెవిలోకి
అభినందనేదో వొంపింది

ఇక మేల్కొన్న ఆలోచనలు
నడిచొచ్చిన అడుగులనూ
జారిపోయిన జ్ఞాపకాలనూ
పొడిబారుతున్న అనుబంధాలనూ
మిగిలిన రాత్రంతా జల్లిస్తున్నాను

ఏ ఒక్కటీ చిక్కదు
గదులు గదుల ఇంటిలో
ఏదోమూలనుంచి గురకలు వినిపిస్తున్నాయి

మధ్య మధ్యలో
శబ్దిస్తూన్న  సెల్లుఫోను

వాక్యమేదో దొరికిందని
అక్షరమేదో అల్లుకుందనీ
పదాలేవో గుండెను తట్టాయని

నీకూ నాకూ అనుబంధమేమిటి?
నేనోదో ధ్యాసలో వూగుతూ జోగుతూ
వొలకబోసుకున్నదంతా మధువేగా!

నీవు రుచిచూసిన ద్రాక్షరసమన్పిస్తే
ఊగలేని వుయ్యాల మధ్య
సతమతమౌతుంటే
నిన్నేదో ఊయలూగించాననిపిస్తే

***
రాత్రి నీడను కప్పుకొని
ఎలుకపిల్ల సాయంతో
ప్రపంచవీధుల్లోకో, భాషా సంకేతికాక్షరాల్లోకో
చూపుతోనే పరుగెడతాను

మెలకువల్లోంచి పలకరింపులు
కలలోంచి కలవరింతలు

నన్ను వెంటాడే పాము
వింతవింత తలల్ని మోహిస్తుంది

రాత్రిని మడత పెట్టడం రానివాడు
పగటినెట్లా దున్నగలడు ?

...........................10.05.2013

Saturday 15 June, 2013

జీవితంలో వస్తూపోయే జీవనచక్రం

సముద్రతీరంలో అలలు వచ్చినట్టు
ఎవరో ఒకరు
వస్తూవుంటారు, పోతూవుంటారు

తీరంపై వ్యవహాళికి నడిచినట్టు
పాదముద్రలను వదిలిపోతారు
రెప్పపాటులో
ఏ ఒక్కటీ కన్పడదు

కొన్ని జంటలు
కలలుతెచ్చి పరచిపోతారు
నిత్యం అలల్ని
ఆటుపోటుల్ని చూసే తీరవాసులు
ఏమీ పట్టనట్టే తిరుగుతుంటారు

పిల్ల కాల్వల్ని
పంట కాల్వల్ని
ఎన్నడూ చూడని కన్ను
ఆశ్చర్యాన్ని నోరు తెరచి ప్రకటిస్తుంది

అలలు వస్తూవుంటాయి పోతూవుంటాయి

చీకటివేళ గూడువెతుక్కునే పక్షులు
వెన్నెలను ఆశ్వాదించమని
సమయాన్ని ఒంటరిగా వదిలిపోతాయి

కొన్ని రంగుల్ని, కొన్ని చలనక్షణాలను
కెమేరాలో బంధించానని తృప్తిపడతారు

అనంత సాగరంలో
మోకాళ్ళ లోతుకు దిగి
సముద్రాన్ని ఒడిసిపట్టుకున్నట్టు
కేరింతలు కొడతారు

నలుగు చేరినచోట
ఏమీ తెలియనట్టే
ఎవరి వ్యాపారాన్ని వారు తెరుస్తారు
బృతికోసం దేహాల్ని కూడా పరుస్తారు

అలల్ని ప్రతీకల్ని చేసి
ఎరుపుల మెరుపులను పలికిస్తూ
ఇటుగా వచ్చినవాడే ఎటో వెళ్ళిపోయాడు!

నీరెండ కాంతిలోంచి ఒంపినదేదీ
ఎక్కడా దాచిపెట్టలేదు

గాయాలను ఇక్కడ వదిలేయాలని వచ్చి
పొంగే దుఃఖాన్ని ఆపుకోలేక
మరిన్ని గాయాలను మోసుకెళతారు
మైదానాలను
ఇక్కడణ్ణుంచే దారులు వేయాలని
విఫలయత్నాలు జరుగుతుంటాయి

***

వెళ్ళటం తప్పనిసరి అయ్యాక
మోసుకెళ్ళగల్గినవాళ్ళు
తడిసిన వస్త్రాన్ని జ్ఞాపకంచేసి
కొన్ని అనుభవాల్ని జేబుల్లో వేసుకొని
ఏరుకున్నదాన్నో, కొనుక్కున్నదాన్నో
అంటుకున్న ఇసుకనో
వెంటతీసుకెళ్తారు

ఎంతైనా 
అంతర్జాలమూ ఒక సముద్రమే కదా! 

సముద్రతీరంలో అలలు వచ్చినట్టు
ఎవరో ఒకరు
వస్తూవుంటారు, పోతూవుంటారు

జీవిత జీవన చక్రం తిరుగుతూనే వుంటుంది
అలలపై జీవనసంగీతం తేలియాడుతూ వుంటుంది

* * *

Friday 10 May, 2013

వేకువనే మోకరించే ఆమె


అమె మోకరించిన ప్రతీసారీ
ఎవరో ఒకరిని ఆదరించడాన్కి
శక్తినేదో కూడగట్టుకుంటుంది

వేకువలో పాడే ఆమెగొంతులోంచి
విడుదలయ్యే ధ్వని తరంగం
నిరంతరంగా
ప్రకంపనాలు రేపుతుంటాయి

ఎక్కడ్నుండి సంకేతమొస్తుందో
ఆమె దర్శించిన ఇంటిలో
అనారోగ్యమో, దిగులో
తన స్పర్శా తాకిడికోసం ఎదురుచూస్తుంటుంది

దిగులుచెందిన గుండె ఒకటి
కన్నీరై ఒలికి
ఆమెను హత్తుకొని ఉపశమనం పొందుతుంది

స్వస్థతా హస్తంగా
ఆ వీధిమొగలో కొందరి నాలుకల్లో నానుతుండేది

ఆమె సామాన్యమైనదే
అక్షరసౌందర్యాలు తెలియనిదే
మోకరించిన వేకువలో సత్తువను సంతరించుకొనేది

* * *
అమ్మా!
నీతో మోకరించిన వేకువలు
నా జీవిత పథాన్ని నడిపిస్తున్నాయి.

* * *

అమ్మను గుర్తుచేసుకోవడం జ్ఞాపకమేనా!


-------------------------
మదర్స్ డే సందర్భంగా  

Saturday 4 May, 2013

క్షణికమైన భయం మాటున వొదిగి


క్షణికమైన భయం మాటున వొదిగి
అబద్దమాడటం
ధర్మరాజుకే తప్పలేదంటూ
యేసు శిష్యరికంలో మెలిగిన
పేతురుకే తప్పలేదంటూ
సాకుల పరదా వేసుకుంటాము
ఎవ్వరూ
నిజాన్ని అబద్ధంగానూ,
అబద్ధాన్ని నిజంగానూ మార్చలేరు
అహంకారపు కిరీటాన్ని కాలదన్నేవాడు
ఏదోమూల తన ఇంటనే పుడ్తాడని తెలిస్తే
క్రౌర్యం కమ్మిన కళ్ళతో
శిశుహత్యా పాతకానికి కత్తి ఝుళిపించబడుతుంది
అయినా
కిరీటం ఎవరికి నిలబడిందని?
అబద్దాల వంతెనపై నడుస్తూ
లాలించడానికో వెన్నెల మొక్కను
కిటికీకి తగిలించాలనుకుంటాం!
పాలించడానికో సూర్య కిరణాన్ని తెంపి
గుమ్మానికి తోరణం కట్టాలనుకుంటాం!
ఏదీ నెరవేరని అయోమయమౌతుంది.
ఆకలి పేగుకు
అబద్దాల బిర్యానీ రుచించదు
సాకుల పరదాను చించి
గొంతు చించుకొని అరుస్తుంది.
అడుగులు లిఖించే
అబద్ధాల చిట్టాకు కొలమానమెక్కడ?
భయం లేకుండా నిర్భయంగా
అడ్డొచ్చిన నీటి ప్రవాహాన్ని దాటాల్సిందే!
పాదం మోపినప్పుడు
తడిసే కాలు అబద్దం కాదు 
published ఈమాట.కాం March 2013

చిట్టి పాదాలు


నీ కోసం ఎంతగా ఎదురు చూస్తానో తెలుసా?
నీకెలా తెలుస్తుంది? 

చిట్టి పాదాలతో
పారాడిన నేలంతా ఎంతగా మారిందో తెలుసా!

పిచ్చిదానా !
ఇంకా నావి చిట్టిపాదలేనా అని నువ్వంటావు

నేను ముద్దాడిందీ
లాల పోసిందీ
యెదపై గిలిగింతగా తన్నిందీ

ఒక్కో నరాన్నీ కూడదీసుకొని
తప్పటడుగులు వేసిందీ
నా కొంగు పట్టుకొని
వంటిల్లంతా తిరిగిందీ
ఆ పాదాలే కదా!

నాకింకా ఆ పాదాలసవ్వడి
మనసు పొరల్లో దాగిన
నా బాల్యం ధ్వనిస్తూనేవుంది

అందుకే నీ కోసం
ఎంతగా ఎదురు చూస్తానో తెలుసా?

****
"రాధిక రిమ్మలపూడి" తో చాలా కాలం తర్వాత చాట్ చేసాక 

Saturday 27 April, 2013

తెల్లవారు జామున



బల్లముందుకూర్చొని 
ప్రవాహమవ్వాలని  
నదులను తలపోస్తూ 
కాల్వల్లోకి, సెలయేర్లలోకి 
ఎదురీదాలని 
ఏ వాహనాలెదురవ్వని ఆ గోదారిగట్టుపై 
తాటిముంజలబండి 
ప్రయాణించినట్టు 
వేర్వేరు  తీరాలకు ప్రయాణిస్తుంటాను  


లోలోన ప్రవాహాన్ని అదిమిపట్టి 
ఎన్నాళ్ళు అలా అలా పైపైనే ప్రవహిస్తావు.
ప్రవహించడం ఎలాగో తెలిసాక 
నదిగామారడాన్కి
లోయలు కొండలు అడ్డంకి కాదుకదా! 
ప్రవాహాల మెలికలు తెలిసీ 
ప్రవహించడం, ఎదురీదడం సరికొత్తగా మొదలెడతాను..  

* * *


తెల్లవారు జామున బల్లముందుకూర్చొని ప్రవాహమవ్వాలని  
నదులను తలపోస్తూ కాల్వల్లోకి,సెలయేర్లలోకి ఎదురీదాలని 
ఏ వాహనాలెదురవ్వని ఆ గోదారిగట్టుపై తాటిముంజలబండి 
ప్రయాణించినట్టు వేర్వేరు  తీరాలకు ప్రయాణిస్తుంటాను  


లోలోన ప్రవాహాన్ని అదిమిపట్టి ఎన్నాళ్ళు అలా అలా పైపైనే
ప్రవహిస్తావు. ప్రవహించడం ఎలాగో తెలిసాక నదిగామారడాన్కి
లోయలు కొండలు అడ్డంకి కాదుకదా! ప్రవాహాల మెలికలు
తెలిసీ ప్రవహించడం, ఎదురీదడం సరికొత్తగా మొదలెడతాను..  

తెల్లవారు జామున


బల్లముందుకూర్చొని 
రాత్రి రాలిన మంచు బిందువుల్ని ఏరుతుంటాను 
పక్షులు విదిల్చే కువకువల్ని వింటూనే
అనంత నముద్రాలపై పయనిస్తుంటాను 
ఎవరిదో రాత్రి తడిసిన దిండు
పించమై పురివిప్పిన అక్షరాల మధ్య 
రంగులు వెదకుతుంటాను

కూజాలోంచి వంపుకున్న నీళ్ళు 
గొంతులో చల్లగా జారుతూ
ఎప్పుడో తడిసిన వెన్నెలవానను జ్ఞప్తికి తెస్తుంది
అక్కడో వృద్దుడు
తంత్రులను సరిచెయ్యాలని ఆత్రపడతాడు
తిరిగొచ్చేవారికోసం
కొత్త రాగాన్ని శృతిచేస్తుంటాడు
నింపడానికి నాదగ్గరేసంచీ వుండదు

నా కోసం తీసుకొచ్చిన 
పలుకులేమనా వున్నాయా యని
వెదకుతుంటాను 
ఎట్నుంచే ఎగిరిపడ్డ నెమలీకొకటి 
నన్నుపట్టి వివశుణ్ణి చేస్తుంది 
ఒక చిర్నవ్వు 
మనసుకో ముఖానికో
పులుముకున్నాననుకొనేలోగా 
విద్యుత్తు దారితప్పుతుంది.

తెరచుకున్న గుమ్మంముందు 
ప్యాకెట్టులో ఒదిగిన పాలు
పలకరిస్తాయి 
ఇక శబ్దం ఒకొక్కటిగా లోనికి చేరుతుంది.
పరుగులన్నీ తొందరచేస్తాయి
* * *
అలుపు, నిద్రలను దులుపి
మళ్ళీ 
బల్లముందు కూర్చునే వరకు 
ఏదీ గుర్తుండదు.


***
తెల్లవారు జామున బల్లముందుకూర్చొని రాత్రి రాలిన మంచు
బిందువుల్ని ఏరుతుంటాను. పక్షులు విదిల్చే కువకువల్ని వింటూనే
అనంత నముద్రాలపై పయనిస్తుంటాను. ఎవరిదో రాత్రి తడిసిన దిండు,
పించమై పురివిప్పిన అక్షరాల మధ్య రంగులు వెదకుతుంటాను


**8717

Thursday 25 April, 2013

ఆకుపచ్చని సంకేతం







Sunday 7 April, 2013

There is total silence now - నిశ్శబ్దం ఆవరించింది



There is total silence now
- John Hyde Kanumuri • Naresh Mandagondi


Could be
Overpowered by the bewitching desires
Ran into some unknown direction!
The circling
Routine has engulfed me
May be for it
I stayed there rounding and rounding!
When every word uttered
Is a mere selfish one
Hooked in that fatal bait
Stood here just
With all wet lips!
One thought wave
Cuts another thought line
I might have turned
That newer thought!
Just as the new wind
That winds in each season
Gone with one such wind
I might!
There is total silence now
Here
Not sure
As to why and what for?

Original: John Hyde Kanumuri (Telugu: నిశ్శబ్దం ఆవరించింది)
Translated By: Mandagondi Naresh
-----


బహుశ
కోర్కెలు రేపిన మంత్రజాలంలో పడి
ఏటు పరుగులు తీసానో!

నా చుట్టూ తిరిగే
దైనందికజీవితం చుట్టేస్తే
అక్కడే తిరుగుతూ వుండిపోయానేమో!
పలరింపులన్ని
స్వార్దచింతన జాలంలో చిక్కితే
తడియారిన పెదవుల్తో
ఇక్కడే నిలచుండిపోయానేమో!

అలోచన మరో ఆలోచనను చీలుస్తుంటే
విడివడిపోతున్న
కొంగ్రొత్త ఆలోచనయ్యానేమో!

ఒకొక్క ఋతువులో
ఒక్కో గాలివీచినట్టు
ఏ గాలికి కొట్టుకు పోయానో!

ఎందుకో ఎమో
ఇప్పుడిక్కడ నిశ్శబ్దం ఆవరించింది


18.03.2013 23:16 hours ISD

దుఃఖపుధ్వని




కొన్ని నవ్వుల్ని
ఒక దుఃఖం చెరిపేస్తుంది

దుఃఖం దేనికి

పదిలంగా పట్టుకున్న
గాజువస్తువు చేయి జారినట్టు
నాల్గు నవ్వుల మధ్య తెగిపడ్డ మాట

చిగురాకుల్ని
అర్దాంతరంగా ఎవరో తెంపినట్టు
మనస్సు మూలల్లోకి
అల్లుకుకున్న ఆశలతీవె తెగితే
దుఃఖం రాదా!

ఆప్తుల్ని పోగొట్తుకున్న దుఃఖమైతే
పొగిలి పొగిలి ఏడ్వొచ్చు!

ఒకొక్క ఆకు రాల్తుందిక
రొదచేయని మూల్గులు చేస్తూ

* * *

రెక్కతెగిన పక్షి
విలవిలలాడినప్పుడు
దుఃఖధ్వని విన్నావా!

* * *

ఆర్పేసిన కొలిమిలో వేడిమివున్నట్టు
దుఃఖపు వేడి రగులుతూనేవుంటుంది

ఈ దుఃఖాన్ని చెరిపెయ్యడానికి
ఎన్ని నవ్వుల్ని మూటగట్టాలో కదా!

.........01.04.2013

Monday 1 April, 2013

జీవితమంటే



జీవితమంటే
సుడిగాలి పర్యటనేమీ కాదు

దాచుకున్న కన్నీటి అలలపై
వ్యధాగత పడవల్ని వదిలెయ్యాలి

సంతోషాలను ఆనందంగా
సంచుల్లో నింపుకోవాలనుకుంటాం
దుఃఖపు ఛాయల్ని వేరుచేయాలనుకుంటాం
నాణెంపై బొమ్మాబొరుసులా
చలామణిచేస్తూనేవుంటుంది

జీవనగీతిలో
ఎప్పుడూ ఒక్క రాగమే ఆలపిస్తే ఎలా!
సంగీత ఝరులలో ఓలలాడాలిగా!

తొలిసారి అక్షరాల్ని గుర్తించిన కన్ను
ఎన్నిసార్లయినా అలానేగుర్తిస్తుంది
గుణింతాలను అద్ది
అక్షరాలమధ్య దేన్నో దాచాలనుకుంటాం

రాగబంధాలతడిలో
అక్షరాలను నానబెట్టాలనుకుంటాం

ఎక్కడ్నించి పుట్టుకొస్తాయి జ్ఞాపకాలు
నడచివచ్చిన నాల్గు అడుగుల్లో
ఎక్కడొకచోట
గుక్కెడు నీళ్ళతో గొంతు తడుపుకుంటేనేగా!

నడచిన దారులే ఎరుకలౌతాయి
చదివిన అక్షరాలే
తోరణాలై ఆలోచనలను ఆహ్వానిస్తాయి

ఏ సమయంలో
ఎక్కడ ఎవర్ని కౌగిలించుకున్నావో!
బహుశ
నిదురించిన సమయమే ఎక్కువ
అలసటచెందిన కణం
నిద్రిస్తున్నప్పుడు కొత్త శక్తినేదో నింపుకుంటుంది

నడుస్తూ న్సడుస్తూ
నిదురించడం ఎప్పుడైనా గమనించావా
రెప్పల్నిమూసి ఆలోచనల్ని ఆపి
పరిసరాలతో పనిలేదన్నట్టు
తన్ను తాను మరచే దేహంలా
ఎక్కడో దొర్లడం గమనించావా!

11.9.2012 between 2.30 and 4.00 am

Wednesday 20 March, 2013

కష్టమై పోతుంది



ప్రతిరోజూ
క్రమం తప్పకుండా
సమయానికి మాత్రలు మింగడం
సులువైపోయింది

నచ్చిన నాల్గు అక్షరాల్ని
కాపీ పేస్టుచేసి
ఎక్కడో ఒకచోట అతికించుకోవడం
సులువైపోయింది

మింగినవి
అతికించుకున్నవి
జీర్ణించుకోవడమే
కష్టమై పోతుంది
దేహానికి, జీవితానికి.

20.3.2013 06:40 hours ISD

సుహానీ రాత్ డల్ చుకీ


చెప్పండి!
ఏమి రాస్తున్నారు ?

చెప్పడానికేమీ లేదు
నిద్ర రాని రాత్రిని కత్తిరిస్తున్నాను

పూల అక్షరాలుగానా?
సీతాకోక చిలుకలుగానా?

అదేంటో
అన్నీ చెత్తబుట్టలోనే పడుతున్నాయి

ఎందుకలా?

రాత్రిని
కత్తిరించడం సులువేమీ కాదు కదా!

అవును!

వాడు ఎలుకతో ఎలా తంటాలు పడ్డాడో తెలిస్తే
ఈ రాత్రి సంచారానికి పనికొచ్చేది కదా!

అందుకేగా
ఎలుకను మీచేతికిచ్చింది!

***

జ్ఞాపకాల పొరల్లో ఎక్కడ్నుంచో
సుహానీ రాత్ డల్ చుకీ నా జానే తుం కబ్ ఆవొగీ

 ------------------------------
with thanks to Swatee Sripada

Tuesday 19 March, 2013

నిశ్శబ్దం ఆవరించింది




బహుశ
కోర్కెలు రేపిన మంత్రజాలంలో పడి
ఏటు పరుగులు తీసానో!

నా చుట్టూ తిరిగే
దైనందికజీవితం చుట్టేస్తే
అక్కడే తిరుగుతూ వుండిపోయానేమో!

పలరింపులన్ని
స్వార్దచింతన జాలంలో చిక్కితే
తడియారిన పెదవుల్తో
ఇక్కడే నిలచుండిపోయానేమో!

అలోచన మరో ఆలోచనను చీలుస్తుంటే
విడివడిపోతున్న
కొంగ్రొత్త ఆలోచనయ్యానేమో!

ఒకొక్క ఋతువులో
ఒక్కో గాలివీచినట్టు
ఏ గాలికి కొట్టుకు పోయానో!

ఎందుకో ఎమో
ఇప్పుడిక్కడ నిశ్శబ్దం ఆవరించింది

18.03.2013 23:16 hours ISD

Sunday 10 March, 2013

పరుగులు పరుగులు




ప్రయత్నమో
అప్రయత్నమో
నచ్చిన దానివెంట పరుగులు
తీరాల వెంబడి
మైదానాలవెంట

ఎవ్వరేమనుకుంటే నాకేం
ఎవ్వరు నవ్వుకుంటే నాకేం
రహస్యమార్గాలేవీ బోధపడవు



అష్టాచెమ్మా ఆటలో గవ్వలు కదిల్చినట్టు
తొక్కుడుబిళ్ళాటలో మువ్వలు సవ్వడిచేసినట్టు

నేనాడే పదరంగాన్ని
చెరుపుకుంటూ తిరిగి రాసుకుంటూ

ఆటలో అరటి పండునై, బట్టమీద బంగారాన్నై
చదరంగం రాకున్నా
నలుగురిలో నేర్చుకున్న చతురతా పావులు కదుపుతూ

ముఖ పుస్తకం పేజి కదిలేలోగా
నాలుగు లైకులు
నాల్గయిన రెండు కామెంట్లకు ప్రతికామెంట్లు

సమయ గడిచిపోయిన స్పృహేలేదు

తూర్పునున శుబోదయం
పశ్చిమాన శుభసాయత్రం

***

మళ్ళీ పరుగులు

వేరే ఎటువైనా పరుగెట్టవచ్చుగా
నిద్రలేచి కళ్ళు నులుముకున్నట్లు
అంతా కొత్తే కదా!
ఎటువైపైతేయేం పరుగేగా కావల్సింది

****