Saturday 27 October, 2007

విపత్తుల స్టేషను

చూరున కారుతున్న చినునుకులు
చెదిరిన మేఘం వదిలిన గురుతులు
చినుకు చినుకుతో నా కడవ నిండదు
నా దాహార్తి తీరదు
ఎందరో నులిమేసిన
ఈ గొంతు జీరబోయింది

ఆ గొంతు కిలకిల నవ్వులను
సీరిస్ బల్బుల్లా మెరిసిన జిలుగులు
రెప్పల్లో ఇంకా మెరుస్తున్నాయి

అడుగులో అడుగువేసినందుకు
ప్రకృతికి తలవంచినందుకు
పచ్చని పందిట్లో ఏ కళ్ళో కుట్టినవి
సిగ్నల్ లేని చావ్ రస్తాలో
మృత్యువు రెక్కనీడ
మోర్చవ్యాది మెడలో బిళ్ళలా
మూడు సింహాల మొహర్ లా
పాతబడిన మోర్సుకోడులా
సింధూరాన్ని చెరిపి
వసంతంలో శిశిరాన్ని నింపింది

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

కూలిచేసో నాలిచేసో
కంటిపాపగా పెంచి
కలకాలం కళకళలాడాలని
కడుపుకట్టుకొని అప్పుసొప్పుచేసి
కలిగినంతలో ఘనంగా
కళ్యాణంచేసిన తల్లిదండ్రులు
కాస్త తెప్పరిల్లకముందే
కాలచక్రం గిర్రున తిరిగి
ముంగిట్లో ముక్కలై పడింది
ముక్కముక్కలో
విలవిలలాడుతున్న భవిష్యత్తు
చావుబ్రతుకుల మద్య విలవిలలాడుతోది.

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

ఆక్యుపంక్చరీ నిపుణిలైనట్లు
మాటలు సూదుల్లా
మాటి మాటికి పొడుస్తుంటే
స్పర్శ మరిచిన పొరనుండి
కారుతున్న రక్తపు సలుపు
గొంతు కడ్డం పడింది

అయినా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

వురకలేసిన నూగుమిసాల యవ్వనంలో
క్షణికమైన ఆనందం
ఏ చీకట్లోనో పెనవేసుకున్ననాగుగా
నా వూహల వూసులను
ఆశల దారంతో అల్లుకొన్న
బ్రతుకు పటానికి కట్టిన తోరణంలో దూరి
ప్రణయమై కాటేసి
విషకన్యగా మిగిల్చింది

అయినా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

ఆశలను సౌధాలుగా
మార్చుకోవాలనీ కూర్చుకోవాలనీ
ఆరాటపోరాటాల నడుమ
అర్థాంతర మలుపుల్లో
అటూ.. ఇటూ పరుగులతో
అనంతానంత దారుల్లో లీనమై
కుప్పకూలిన సౌధాల శిధిలాలో
కుప్పలుగా అప్పులమద్య
కన్నకలలు గాయాలయ్యి
కుంటుపడిన ఒంటరి జీవితపు పోటు

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

జీవిత రైలు ప్రయాణంలో
విపత్తుల స్టేషనులో
ఒంటరి బాటసారిని
ఈ టెల్లా తూటాల్లా
అంపశయ్యను చేర్చేలా
ఆశల నేత్రాలతో ఎన్నోచూపులు
ఎక్కుపెట్టి తడిమి తడిమి గుచ్చి గుచ్చి
వుక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంటే

ఇంకా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

భాగ్యరేఖల పరుగుపందెంలో
వూపిరిబిగబట్టి
సత్తువకొద్దీ పరుగెత్తనీ
నాదారులు వెతుక్కోనీ
వూతమిద్దామనుకుంటూ కోతకోయకు
నన్ను నన్నుగా నిలువనీ

----------------------------------------------------
రమేషు, మహేషు అకాల మరణ జ్ఞాపకాలలో

Tuesday 9 October, 2007

అవధానం డిశెంబరు 2003, సాయంకాలం

పూల్జడేసుకొని పట్టు పరికిణీ కట్టి
ఘల్లు ఘల్లుమని నడచిన అందెల సవ్వడి
ఇంకా వినిపిస్తోంది

వాల్జడేసుకొని హేమంతపు చేమంతులు తురిమి
వయ్యారపు నడుమునకు
చందనచీర జీరాడగ చుట్టి
సిరికాంతుల సింధూరము నుదుటనద్ది
సాదరముగ ఆహ్వానించెడు ప్రౌడవోలె
తిరుగాడిన పాదల గురుతులు
చిత్రంగా కదిలే చిత్రాలుగా
కళ్ళలో కదలాడుతున్నాయి

పలుకులు మధురాంమృతములై
ఋజుమార్గ కాంతిలా పరుగిడి
పందిళ్ళ శ్వేతవస్త్రాలను తాకి
పరావర్తనమై రాలిపడుతున్నాయి పూలవర్షంగా
ఏడుపొరల దేహంలో ఇంకిపోతూ
ఎనిమిదవపొరగా రూపాంతరమైన అక్షరం

బందీని విడుదలనిస్తున్న .. అక్షరం

పశ్చిమాద్రికి జారే రవి
కాంక్రీటు గోడవతలనుండి
హేమంత శిశిరాలమద్య వూగే
ఆకుల్లోంచి తొంగిచూసి
అక్షర ప్రకాసిత ఫణితేజానికి సంబ్రమాశ్చర్యమై
ఆగలేక జారలేక నిలిచెగా అపరంజితమై

లీలా వినోదమాయిది?
అభ్యుదానికి ఆలవాలమాయిది??
అనుగ్రహానికి అకుంఠిత దీక్షకు అనుసంధానమా???

అదొక హోమం
హోమగుండం అక్షరం
హోమోపకరణాలు అక్షరం
సమిదలు అక్షరం
అగ్ని అక్షరం ఆజ్యం అక్షరం
ఆహుతి పూర్ణాహుతి అక్షరం

అక్షరం ... పదం .. పద్యం .. గద్యం.. హృద్యం..
పర్షంలో జ్వలించే పిడుగు .. అక్షరం
ప్రవాహంలో జనించే విద్యుత్ .. అక్షరం
పీడనంలో వుద్బవించే మహోజ్వలశక్తి॥అక్షరం

ఓ మేఘాన్ని వర్షింపచేసి
ఓ బండను పగులగొట్టి
జలజలమంటూ గలగలనురగలు పొంగుతూ
ప్రవాహపు వరద
ఇసుకతెన్నెలను నింపేస్తూ
లో లో పేరుకున్న కల్మషాన్ని కడిగేస్తూ
నూతనవిద్యుత్ కోసం వడి వడిగా ప్రవాహం

పదం పుడుతోంది
ఓ పథగమనాన్ని నిర్దేశిస్తుంది
దర్శించే వారికే వినిపిస్తోంది
అందుకోమని పిలుస్తోంది।

వేకువన వంచిన నడుముతో
ఏ రాత్రికో ఎన్ని పనుల్నో అవలీలగాచేసి
అలుపెరుగక కథలుచెప్పిన అమ్మా ఓ అవధానే!

ఉదయసాయంత్రాల్ని చక్రాల కాళ్ళతో పరుగులెట్టి
చల్లని వెన్నెల్లో పక్కపరచిన నా శ్రీమతి అవధానే!

హల్లో! అంటే ఏ భాషలోనైనా
అవలీలగా సమాధానం చెప్పే ఆపరేటరూ అవధానే!

బుడిబుడి అడుగులకంటే వడివడిగా
అక్షరాలనో అంకెల్నో నెమరేస్తున్నచిన్నారీ అవధానే!