ఇటురా!

అలా ఆరేసిన జ్ఞాపకాలు

మర్చిపోయిన వామనగుంటల్లోని గింజల లెక్క
వాననీటిలోవదిలిన కాగిత పడవల సృజన

పలకపట్టి గెంతుకుంటూ బడికెళ్ళిన వీధులు

చెదిరిపోయిన కలల అంచుల నెమలీకలు
తొక్కుడుబిళ్ళ, కుంటాట,
గోళీలు, గూటీబిళ్ళ
ఏడుపెంకులాట, బచ్చాలు

వొడుపెరిగిన   చేతివాటం
...............చెరువునీటిలో కప్పగంతులైనట్లు
...............కొబ్బరాకు సన్నయిగా మారినట్లు
...............ఎండిన తాటాకుముక్క, తుమ్మముల్లు, జొన్నదంటు గాలిపంఖాగా మారినట్టు

ఆరుబయట వెన్నెలతోటలో
నచ్చినవారి ప్రక్కనచేరి విన్న
రాజకుమారుల సాహసగాధలు, భయపెట్టిన దెయ్యం కథలు

నలుగురు పిల్లల్నిచేర్చి నేర్చిన వేమన పద్యం
* *

పదిలంగా దాచుకున్న మరికొన్ని
మెల్లగా మూటలు మూటలుగా విప్పుదాం

***

గతించించినదేదీ అలానే మిగిలిపోదు
ఒడిసి పట్టుకోవడం, మూట కట్టుకోవడమే మనంనేర్చే గొప్ప విద్య

సాయంకాల అనుభవం

సాయంత్రాలు, చెట్టునీడ ఒకప్పుడు కొత్తకాదు
విశాలపరచుకుంటున్న రహదార్లమధ్య నలిగి
అనంతానంత చక్రాలు దూసుకొస్తుంటే
తలపోయడంమే మిగిలింది.

* * *

అనుకోని సమయం ఎదురైనప్పుడు
ఒక సాయత్రం
ఒక చెట్టునీడ
వెన్నెల పరిచేందుకు సన్నాహం
జరీఅంచు చీరకట్టిన ఆకాశం
చినుకులై పలకరించకుండా ఎలావుంటుంది?

ధ్వనించే అక్షరాలు పుప్పొడులై రాలినచోట
నింగికెక్కిన చుక్కలు దిగివచ్చి పలకరించకుండా ఎలావుంటాయి?

అక్షరాలు రెక్కలుతొడిగి
చెట్టుకొమ్మలకు వ్రేల్లాడుతూ
నేర్చిన సంగీతమేదో ఆలపించకుండా ఎలావుంటాయి.?

* * *

అది...
ఎప్పుడో విన్న చదివిన పద్యమే కావొచ్చు
ఎప్పుడో కలిపిన హస్తమే కావచ్చు
ఎప్పుడో నడిచిన మార్గమే కావొచ్చు
కొన్ని జ్ఞాపకాలవెంట పరుగులెట్టి
చలికోసంవేసుకున్న ఉన్నివస్త్రాలను విప్పకుండా ఎలా ఉండటం?

నిద్రమాను పత్రాలు ముకిళితమౌతూ వెన్నెలను ఆహ్వానిస్తుంది
కాడమల్లె(నైట్‌క్వీన్) చుట్టూ పరిమళాన్ని పరుస్తుంది
అంతరళాలలోని కోకిల కొత్తపాటను సిద్దంచేస్తుంది

ఇక సాయత్రం ఆ చెట్టునీడ
మరో సన్నాహంకోసం ఎదుచూడకుండా ఎలావుంటుంది ?

రెప్పలనుంచి లోలోకి నడచిన పాదముద్రలు
భద్రపర్చేందుకు నన్ను నేను సిద్ధం చెసుకోకుండా ఎలా ఉండటం?
 

వదలని కుబుసం

ఒకప్పుడు భయంలేని రాత్రి

ఇప్పుడు భయపెడుతోంది

ప్రతినిత్యం ఏదొక కల

నిద్రలోనే జారిపోతుంది

యవ్వనాన్ని నింపుకొని నడుస్తున్న దారిలో

ఎండను మబ్బుకమ్మినట్టు

ఆవహించిన ఒకానొక క్షణం

గమ్యం కానరాని

నిశిరాత్రి రంగుపులిమి 

ఎన్నటికీ తరగని ఎడారులపైపు రాత్రిని పరిచింది   

యవ్వనాన్ని సాహసంచేసి నడుస్తున్న దారిలో

చీకటినిఛేదించే ఆలోచనాయుధం

ఆవహించిన ఒకానొక క్షణం

ఆకులు, కొమ్మలు కప్పుకున్న

నిఘూడ అడవిలో

రాత్రిచేసే కీచురాళ్ళధ్వని సంగీతాన్ని ఒంపింది 

యవ్వనాన్ని మేథో కవనంచేసిన దారిలో 

ఆకర్షించిన డాలరుగీతం

పొదలనుదాటి పుప్పొడులను దాటి

డయస్పోరాలను కౌగలించుకున్న క్షణం

నా రాత్రులనన్నీ మింగేసింది

కుబుసం విడిచినట్టు

రాత్రిని వదిలేయాలని ప్రయత్నం

ఎంతకీ విడవదే !

.....................................................................27.7.2013