Friday, 30 May 2014

జీవన గమనం - కవిత - విశ్లేషణ ఎం. నారాయణ శర్మ


ఈనాటి కవిత-33
_______________________
జాన్ హైడ్ కనుమూరి-జీవన గమనం


ఉదయమైనట్లు అలారంచెప్పింది
వడివడిగా పలకరింపుల ఎస్ఎంస్సులు
అల్పాహారా సమయం
చానళ్ళలోనో, ఆన్‌లైన్‌లోనో కొన్నివార్తలు కళ్ళముందు స్క్రోరింగులు

ఇరుక్కుపోయే రహదారుల్లోకి నా కారునడపాలిక
అర్జెంటయితే ఓ మిస్స్‌కాల్ చెయ్యి
నీతో పనివుంది ఆఫీసుకెళ్ళగానే ఆన్‌లైన్లోకి రా!

రూపాయి పతనాలు
రాజకీయ ధర్నాలు
నమ్మించి మోసంచేసే పధకాలు ...వాటంతటవే జరిగిపోతాయి!

ఇప్పుడు సమయంలేదు
రావాలంటే ఎన్ని ఆంక్షలో, ఎంతకర్చో తెలుసా నీకు
బాల్యం అందమయినదే
అదే తలపోస్తూ దాటివచ్చిన ఖండాంతరాలలో మనలేను!

మీటింగులు, అప్పాయింట్‌మెంట్సుతో
డైరీ ఎప్పుడో నిండిపోయింది.

ఆన్‌లైన్‌లో ఆకుపచ్చగా కన్పించినంతమాత్రాన
నీతో నాల్గక్షరాలు చాట్ చెయ్యలేను
అంతకంటే అవరమైన వారితో సంబాషణలో వున్నాను
అది నీకు తెలియాల్సిన అవసరంలేదు
నా పనులు నాకున్నాయి

నువ్వు ఎలావుంటే నాకేంటి?
నీవుపెట్టే స్టేటస్సుకు ఏదొక సమయంలో లైకు పెడ్తాలే!
..................................................1.9.2013,  06.55 hours. ISD

ప్రపంచీకరణ తరువాత జీవన గమనంలో మార్పు వచ్చింది.ఈ మార్పుతో బాటు ఆధునికావసరాలు కొత్తగా జీవితంలో చేరిన పరికరాలు.వీటన్నిటికి కావలసిన ఆదాయపు వేట.ఇందులో మనిషి సామజిక దశనికోల్పోయి ఆర్థిక పశువుగా మిగిలాడు. ఈ క్రమంలో యాంత్రిక జీవనానికి అలవాటు పడి పోయాడు.
ఈ ఆధునిక, ఆధునికానాంతర స్థితిలో మనిషి జీవితాన్ని నిర్వచించే ప్రయత్నం జాన్ హైడ్ కనుమూరి కవిత "జీవన గమనం"చేసింది.
"ఉదయమైనట్లు అలారంచెప్పింది
వడివడిగా పలకరింపుల ఎస్ఎంస్సులు
అల్పాహారా సమయం
చానళ్ళలోనో, ఆన్‌లైన్‌లోనో కొన్నివార్తలు కళ్ళముందు స్క్రోరింగులు "

ఉదయం నించి ప్రతి అంశం యాంత్రికమైన తీరు మనిషి తన మారిపోయి ప్రతీ అవసరానికి యంత్రం మీద ఆధార పడి తన ఉనికిని మార్చుకున్నాడు.
"ఇప్పుడు సమయంలేదు
రావాలంటే ఎన్ని ఆంక్షలో, ఎంతకర్చో తెలుసా నీకు
బాల్యం అందమయినదే
అదే తలపోస్తూ దాటివచ్చిన ఖండాతరాలలో మనలేను!"
"మీటింగులు, అప్పాయింట్‌మెంట్సుతో
డైరీ ఎప్పుడో నిండిపోయింది."

తన జీవితానికి ఙ్ఞాపకానికి, ఊరికి, బాల్యానికి తానుగా దూరమవుతున్న అంశం. రోజూవారి జీవితం ఇరుకుగా మారుతున్న స్థితి ఇవన్ని ఈకవిత లో కనిపిస్తాయి. ఆత్మీయతలు కూడ యాంత్రికంగా మారిన స్థితితో కవిత ముగుస్తుంది.
జాన్ గారి వచనం ఎక్కువగా వస్తువు పైనే ఆధార పడింది. ఎలాంటి ఆర్భాటాలు లేని ఈ తరహా కవితని "సరళ కవిత(plain poem)అంటారు.అత్యంత సూక్ష్మంగా జీవితాన్ని పరిశీలించిన నేపథ్యం ఇందులో ఉంది.
ప్రపంచీకరణ తరువాత జీవితం అనే వస్తువు సాహిత్యంలో మరింత విస్తృతమయింది. ఈ క్రమంలో జీవితంలోని ఒక రోజుని గడుపుతున్న క్రమాన్ని కవితగా అందించారు.
అభినందనలు జాన్ హైడ్ కనుమూరి గారు.

.......................................... విశ్లేషణ ఎం. నారాయణ శర్మ
comments from fb
  • Pusyami Sagar జాన్ గారి వచనం ఎక్కువగా వస్తువు పైనే ఆధార పడింది.ఎలాంటి ఆర్భాటాలు లేని ఈ తరహా కవితని "సరళ కవిత(plain poem)అంటారు.అత్యంత సూక్ష్మంగా జీవితాన్ని పరిశీలించిన నేపథ్యం ఇందులో ఉంది.
    chala saralm ga vunna lotina vishelshana chakkaga selaviccharu sharma sir, John Hyde gariki abinandanalu ..
  • Humorist N Humanist Varchaswi Yes! His poem is 'plain' ... but ex'plain's a lot! Thanx for the nice review.
  • Kavi Yakoob జాన్ గారి వచనం ఎక్కువగా వస్తువు పైనే ఆధార పడింది.ఎలాంటి ఆర్భాటాలు లేని ఈ తరహా కవితని "సరళ కవిత(plain poem)అంటారు.అత్యంత సూక్ష్మంగా జీవితాన్ని పరిశీలించిన నేపథ్యం ఇందులో ఉంది./జయహో !
  • బాలసుధాకర్ మౌళి ప్రపంచీకరణ తరువాతజీవితం అనే వస్తువు సాహిత్యంలో మరింత విస్తృతమయింది.
  • Bhavani Phani విశ్లేషణ తో పాటు గా పూర్తి కవిత కూడా ఇక్కడ పోస్ట్ చేస్తే బాగుంటుంది 
    అంతకుముందు చదవని వారికోసం

Thursday, 22 May 2014

కళ్ళెదుటే సరోవరం


అప్పుడప్పుడూ
కళ్ళెదుటే సరోవరం కదిలించబడతుంది
కదలలేని స్థితిలోపడి ఎదురుచూస్తుంటాం
సహాయమందించే స్పర్శకోసం
నిరాశగా సంవత్సరాలు గడచిపోతాయి
అలా పడివుండటం అలవాటయ్యిందనుకుంటారు
తోసుకువెళ్ళడాన్కి మనసే లేదనుకుంటారు
దేహాన్ని కృంగదీసిన వ్యాధి
అంతరంగాన్ని కృంగదీస్తుందని ఎవరికైనా ఎలా తెలుస్తుంది?
చెట్లు ఆకుల్ని రాల్చినట్టు
కాలం సంవత్సరాలను రాలుస్తుంది
కదిలే దేహాలన్నీ కదలిపోతుంటాయి
ఎవరికోసమో ఎదురుచూసినంతకాలం
అలా పడివుండటం తప్పదు
* * *
నన్ను నన్నుగా ఎరిగి
దేహాన్నీ అంతరంగాన్నీ లేవనెత్తి
సాగిపొమ్మని ఆజ్ఞాపించినవాడి మాట
ఆశ్చర్యమే!
*****************29.04.2014 04:50 hrs ISD

ఈ రోజు గడిచిపోతుంది


తరతరాలుగా
ఏమీ లేదిక్కడ నినాదాలు తప్ప
ప్రపంచ కార్మికులారా! ఏకంకండి!
ఏమిసాధించాం
మళ్ళీ బానిసత్వానికి తెరలు తీద్దాం
కాంట్రాక్టు పనులన్నీ బానిసత్వమేగా!
చెమట రంగు పులుముకొని నినదిద్దాం
చెమటకు అన్నిరంగులొక్కటే
అక్కడో బిర్యానీ దొరుకుతుంది! ఈ రోజు గడిచిపోతుంది
ఎండిన డొక్కలు మండే కడుపులపై ఎసి కార్లు దూసుకుపోతాయి
నిన్నెవరో పుట్టారు! ఈ రోజెవరో గిట్టారు!
ఎవ్వరు మిగిల్చిందేమీ లేదు
అలా అలా విదిల్చిన అక్షరాలను అద్దాల మేడల్లో పదిలపర్చుకుంటున్నారెవరో!
రెక్కల కష్టం నాదే! ఆకలి అరుపు నాదే!
ఆత్మఘోష, కంఠశోష కన్నీటి చెరువులెండిపోతున్నాయి
సూర్యుడు ఉదయిస్తూనే ఉంటాడు
ఏమీ లేదిక్కడ నినాదాలు తప్ప
.............some mixed feelings 1.5.2014 05:40 hours ISD
L