కవీ !

కవీ !
గుండెల్లోనూ
జీవితాన ఎన్ని వైరుధ్యాలున్నా
ఉప్పెనైపొంగే ఆలోచనల్తో
గుండెగాయాలకు లేపనమయ్యే
స్వాంతన గీతమైపో!

గుక్కెడు నీళ్ళుతాగి
నీ గానంలో తడిసి ముద్దవ్వాలి

నీ దేహమెక్కడున్నా
నీ గీతం
వీధివీధిని తిరిగే కాళ్లకు
ఒంటరి రాత్రిచేదించే దిగులు కళ్ళకు
చీకటి విటుడై పుండుచేసిన దేహానికి
నాల్కలపై లాలాజలమైపోవాలి

కవీ !
ప్రభాత రాగాన్ని
పరిమళాల వనం చేసిపో!