Wednesday, 24 September 2014

ఇంతదూరం నడిచొచ్చాక -4

~*~
నీ కోసమే
నీకు నాకు తెలిసిన పాటొకటి పాడుకుంటూ తిరుగుతున్నా

ఎక్కడికి పారిపోగలం
బాల్యంలో ఆ చివర నువ్వు, ఈ చివర నేను
క్రిందికి మీదికి ఊగినట్టు ఊగుతుంది మనసు

నిత్యం చూసే ముఖాల మధ్య
అక్కడే అతుక్కుపోవడం
ఎవ్వరూ గుర్తించని ముఖాన్ని తొడుక్కుని
ఎక్కడికో పారిపోవడం
నిత్యజీవనంలో ఏదైనా సాధ్యమే!

**

ముఖ కవళికలతో ఎవర్నో గుర్తించాననుకుంటాను
సమూహాలలో పడి ఎక్కడో ఏదొ మర్చిపోతాను

మట్టి పరిమళాన్ని గుర్తించాననుకుంటాను
సరికొత్త అత్తర్లు(స్ప్రేల)మధ్య నాసికను కోల్పోతాను

నాల్గక్షరాలను పాదాలకు చక్రల్లా కట్టుకుని
జ్ఞానానంతర రెక్కలు చాపి
ఖండాంతరాలకు ఎగిరిపోతాను

రెక్కలనెవరో దొంగిలించాక
అమ్మవేలుపట్టి నడిచిన ఆ ఇల్లు కళ్ళముందు కదలాడుతుంది

బహుశ అప్పుడు
ఎక్కడోపెట్టి మర్చిపోయినట్టు
అమ్మానాన్నల చిత్రంకూడా సమయానికి చిక్కకుండాపోతుంది

**

నీకు తెలుసా !
నా జేబునిండా ఎన్ని గుర్తింపు కార్డులో
అయినా
నన్నెవరు గుర్తించని
ప్రతి వసంతానికి కొత్తచిగురొచ్చినట్లు
ఆ వీధి, ఆ బడి, ఆ వూరు

**

ఎటూ పారిపోలేని వంటరి రాత్రి
గదిలో నాల్గు మూలలూ తిరిగుతూ
ఎవ్వరినో కలుసుకోవాలని ఇటూ అటూ తిరుగుతుంటాను

**

గాలిపటంకోసం దారపుకొసను ముడివేసినట్టు
అరె!
మీరు ఫలానా కదూ! అనే పిలుపొకటి వినిపిస్తుంది
కొత్తరెక్కలు మొలుచుకొస్తాయి

---------------------------------------------------
24.9.2014 మూడవ జాము 02:20 గంటలు(ఇండియా)

No comments: