మొలక

గింజగుండెల్ని రెండుగా చీల్చి

అంకురించిన అంకురం

ఎక్కడ్నించి వచ్చిందో!

దేహపు అలయంలో

గుండెగూడులో వొదిగి

ప్రతిష్టించిన ఆరాద్యరూపాన్ని

అంజనీపుత్రుడు

ఛాతీని చేతులతో చీల్చినప్పుడు

లీలలై ఎలాకదలాడిందో!

తూరుపు పడమరల

పొటమరించిన రసకాంతి

ఋజుమార్గపు చలనం

మూడట్టల ప్రయోగంగా

ఏక రేఖాంశమవడానికి

ఎన్ని మలుపుల పయనం

మలుపుల వొంపుల్లో

ఎక్కడో వొకచోట అంకురిస్తుంది

స్పర్శించడమే కష్టం

కదిలికల రాపిడుల్లో

ఎక్కడో వొకచోట చీల్చుకొస్తుంది

దర్శించడమే కష్టం



(విజ్ఞానసుధ మాసపత్రిక - అక్టోబరు 2004)

విపత్తుల స్టేషను

చూరున కారుతున్న చినునుకులు
చెదిరిన మేఘం వదిలిన గురుతులు
చినుకు చినుకుతో నా కడవ నిండదు
నా దాహార్తి తీరదు
ఎందరో నులిమేసిన
ఈ గొంతు జీరబోయింది

ఆ గొంతు కిలకిల నవ్వులను
సీరిస్ బల్బుల్లా మెరిసిన జిలుగులు
రెప్పల్లో ఇంకా మెరుస్తున్నాయి

అడుగులో అడుగువేసినందుకు
ప్రకృతికి తలవంచినందుకు
పచ్చని పందిట్లో ఏ కళ్ళో కుట్టినవి
సిగ్నల్ లేని చావ్ రస్తాలో
మృత్యువు రెక్కనీడ
మోర్చవ్యాది మెడలో బిళ్ళలా
మూడు సింహాల మొహర్ లా
పాతబడిన మోర్సుకోడులా
సింధూరాన్ని చెరిపి
వసంతంలో శిశిరాన్ని నింపింది

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

కూలిచేసో నాలిచేసో
కంటిపాపగా పెంచి
కలకాలం కళకళలాడాలని
కడుపుకట్టుకొని అప్పుసొప్పుచేసి
కలిగినంతలో ఘనంగా
కళ్యాణంచేసిన తల్లిదండ్రులు
కాస్త తెప్పరిల్లకముందే
కాలచక్రం గిర్రున తిరిగి
ముంగిట్లో ముక్కలై పడింది
ముక్కముక్కలో
విలవిలలాడుతున్న భవిష్యత్తు
చావుబ్రతుకుల మద్య విలవిలలాడుతోది.

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

ఆక్యుపంక్చరీ నిపుణిలైనట్లు
మాటలు సూదుల్లా
మాటి మాటికి పొడుస్తుంటే
స్పర్శ మరిచిన పొరనుండి
కారుతున్న రక్తపు సలుపు
గొంతు కడ్డం పడింది

అయినా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

వురకలేసిన నూగుమిసాల యవ్వనంలో
క్షణికమైన ఆనందం
ఏ చీకట్లోనో పెనవేసుకున్ననాగుగా
నా వూహల వూసులను
ఆశల దారంతో అల్లుకొన్న
బ్రతుకు పటానికి కట్టిన తోరణంలో దూరి
ప్రణయమై కాటేసి
విషకన్యగా మిగిల్చింది

అయినా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

ఆశలను సౌధాలుగా
మార్చుకోవాలనీ కూర్చుకోవాలనీ
ఆరాటపోరాటాల నడుమ
అర్థాంతర మలుపుల్లో
అటూ.. ఇటూ పరుగులతో
అనంతానంత దారుల్లో లీనమై
కుప్పకూలిన సౌధాల శిధిలాలో
కుప్పలుగా అప్పులమద్య
కన్నకలలు గాయాలయ్యి
కుంటుపడిన ఒంటరి జీవితపు పోటు

అందుకే
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

జీవిత రైలు ప్రయాణంలో
విపత్తుల స్టేషనులో
ఒంటరి బాటసారిని
ఈ టెల్లా తూటాల్లా
అంపశయ్యను చేర్చేలా
ఆశల నేత్రాలతో ఎన్నోచూపులు
ఎక్కుపెట్టి తడిమి తడిమి గుచ్చి గుచ్చి
వుక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంటే

ఇంకా
ఎలుగెత్తి అరవాలని వుంది
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా

భాగ్యరేఖల పరుగుపందెంలో
వూపిరిబిగబట్టి
సత్తువకొద్దీ పరుగెత్తనీ
నాదారులు వెతుక్కోనీ
వూతమిద్దామనుకుంటూ కోతకోయకు
నన్ను నన్నుగా నిలువనీ

----------------------------------------------------
రమేషు, మహేషు అకాల మరణ జ్ఞాపకాలలో

అవధానం డిశెంబరు 2003, సాయంకాలం

పూల్జడేసుకొని పట్టు పరికిణీ కట్టి
ఘల్లు ఘల్లుమని నడచిన అందెల సవ్వడి
ఇంకా వినిపిస్తోంది

వాల్జడేసుకొని హేమంతపు చేమంతులు తురిమి
వయ్యారపు నడుమునకు
చందనచీర జీరాడగ చుట్టి
సిరికాంతుల సింధూరము నుదుటనద్ది
సాదరముగ ఆహ్వానించెడు ప్రౌడవోలె
తిరుగాడిన పాదల గురుతులు
చిత్రంగా కదిలే చిత్రాలుగా
కళ్ళలో కదలాడుతున్నాయి

పలుకులు మధురాంమృతములై
ఋజుమార్గ కాంతిలా పరుగిడి
పందిళ్ళ శ్వేతవస్త్రాలను తాకి
పరావర్తనమై రాలిపడుతున్నాయి పూలవర్షంగా
ఏడుపొరల దేహంలో ఇంకిపోతూ
ఎనిమిదవపొరగా రూపాంతరమైన అక్షరం

బందీని విడుదలనిస్తున్న .. అక్షరం

పశ్చిమాద్రికి జారే రవి
కాంక్రీటు గోడవతలనుండి
హేమంత శిశిరాలమద్య వూగే
ఆకుల్లోంచి తొంగిచూసి
అక్షర ప్రకాసిత ఫణితేజానికి సంబ్రమాశ్చర్యమై
ఆగలేక జారలేక నిలిచెగా అపరంజితమై

లీలా వినోదమాయిది?
అభ్యుదానికి ఆలవాలమాయిది??
అనుగ్రహానికి అకుంఠిత దీక్షకు అనుసంధానమా???

అదొక హోమం
హోమగుండం అక్షరం
హోమోపకరణాలు అక్షరం
సమిదలు అక్షరం
అగ్ని అక్షరం ఆజ్యం అక్షరం
ఆహుతి పూర్ణాహుతి అక్షరం

అక్షరం ... పదం .. పద్యం .. గద్యం.. హృద్యం..
పర్షంలో జ్వలించే పిడుగు .. అక్షరం
ప్రవాహంలో జనించే విద్యుత్ .. అక్షరం
పీడనంలో వుద్బవించే మహోజ్వలశక్తి॥అక్షరం

ఓ మేఘాన్ని వర్షింపచేసి
ఓ బండను పగులగొట్టి
జలజలమంటూ గలగలనురగలు పొంగుతూ
ప్రవాహపు వరద
ఇసుకతెన్నెలను నింపేస్తూ
లో లో పేరుకున్న కల్మషాన్ని కడిగేస్తూ
నూతనవిద్యుత్ కోసం వడి వడిగా ప్రవాహం

పదం పుడుతోంది
ఓ పథగమనాన్ని నిర్దేశిస్తుంది
దర్శించే వారికే వినిపిస్తోంది
అందుకోమని పిలుస్తోంది।

వేకువన వంచిన నడుముతో
ఏ రాత్రికో ఎన్ని పనుల్నో అవలీలగాచేసి
అలుపెరుగక కథలుచెప్పిన అమ్మా ఓ అవధానే!

ఉదయసాయంత్రాల్ని చక్రాల కాళ్ళతో పరుగులెట్టి
చల్లని వెన్నెల్లో పక్కపరచిన నా శ్రీమతి అవధానే!

హల్లో! అంటే ఏ భాషలోనైనా
అవలీలగా సమాధానం చెప్పే ఆపరేటరూ అవధానే!

బుడిబుడి అడుగులకంటే వడివడిగా
అక్షరాలనో అంకెల్నో నెమరేస్తున్నచిన్నారీ అవధానే!

వుబికే బిందువుల్లో ఓ నది

(ఎక్స్ రే 2003 _ ఉత్తమ కవిత పురస్కారం డా. మిక్కిలినేని, శ్రీ శివారెడ్డి తదితరులు)

జీవనతీరాలలో

ఓ నది ప్రవహించింది

వురకలు వేసింది

పరవళ్ళు తొక్కింది

ప్రసాంతంగా నడిచింది

మలలమాడ్చిన ఎండల్లో

పొడిబారిన ఇసుకతెన్నెల్లో

సన్ననితీగై సాగింది

ఎడతెరుపెరుగని జల్లుల్లో

ఎదనిండా బురదున్నా

వురికి వురికి పొర్లింది

పాయలుగా రేవులుగా మారి

వురికి వచ్చే దాహార్తులకు

దాహం తీరుస్తూ

ఈతలు నేర్పుతూ

నిరంతర వాహినిగా

ప్రవాహపు నాదాన్ని, ఖేదాన్ని

అంతఃరాల లోతులలో దాచుకొని పారింది

పాఠాలు నేర్పింది

రాదారుల్ని పరచింది

జీవం పోయిందని

గుప్పేడుమట్టితో పూడ్చడానికి

తరలిపోయే ప్రవాహం

తలో పిడికిలితో గుట్టలుచేసినా

నిశ్శబ్దంగా

వుబికే బిందువుల్లో

నిశ్ఛింతగా నిదురోతున్నది

ఎప్పుడో

దోసిళ్ళు దాగిన నీళ్ళు

ఇప్పుడు అదే దోసిళ్ళలో

అశ్రువులై ప్రవహిస్తున్నాయి

ఎక్స్ రే 2003 _ ఉత్తమ కవిత పురస్కారం
విశాలాంద్ర 24.4.2005
జీవనోత్సవం _ సంకలనం

చెట్టంటే భయపడే మనసు

మొక్కగా ఎదుగుతున్నప్పుడు

లాలించే మనసు

చెట్టుగా ఎదుగుతుంటే భయపడ్తుంది

విస్తరించే కొమ్మల్లో ఏ నీడలుంటాయో?

చెట్టు జ్ఞానానికి ప్రతీకయే

ముచ్చటపడి కట్టుకున్న సరిహద్దుగోడలు

కూలిపోతాయంటే భయం

ఎండపొడ తగలనివ్వని

కాక్రీటు చెట్ల మధ్య

పత్రహరితానికై విలవిలలాడే కొమ్మలు

ఏమి యెదుగుతాయంటూ

ఏ దిక్కులోనో దాచిని వాస్తుగా

అవసరాల విద్యుత్తు కాంతికి

అడ్డు తగులుతున్నాయంటూ

చేతులను నరకడానికే ప్రయత్నలు జరుగుతుంటాయి

ఎన్ని భ్యయాలు ముసురుతున్నంత వరకూ

చిగురులుతొడిగే చెట్టులా

ఏదగడమే లక్ష్యం

११.११.२००५

ప్రదర్శనకు టిక్కెట్లు

గింజలకి ఆశపడి

ప్రాణాల్ని పణంగా పెట్టడం

మామూలైపోయింది

కాలే కడుపుకు

ఆశల ముడుపుకు

తిరిగే కళ్ళముందు

చుట్టేసే మోహమెప్పుడూ

ఆలోచన దారులన్నింటిని మింగేస్తుంది

మెలకువలోనో బ్రతుకులోనో

కనులు తెరిచి చూస్తే

పైరు మట్టిపై

మొలుచుకొచ్చిన కాంక్రీటు మొలకల్లో

బొటనవేళ్ళూ కండరాళ్ళతో

ప్రదర్శనశాల బహిర్గతమయ్యింది

అడుగులు నేర్చిన నేలపైకి

పాదం మోపడానికి

టిక్కెట్లు అమ్మబడుతున్నాయి.

10.11.2005

ఏదైనా...!

ఏదైనా...!

అదో తేనెతుట్ట

ఆదమరచి పొడిచావో

ఈగలుచుట్టి మిట్టడి చేస్తాయి

ఒడుపెరిగావో

దారల దారల తేనంతా నీదే

ఇంకాస్త ముందుకుపో

రాణీ ఈగ నిన్ను మోహిస్తుంది

మిగతావన్నీ నీవెంటే.

వెట్టికి రహస్యద్వారాలు

పరవబడుతున్న రోడ్లన్నీ నీకోసమేనంటూ

కట్టబడుతున్న తోరణాల నీడల్లో

రాస్తున్న వీలునామాలన్నీ

ఎవరిజీవితాలనో కుదువపెడ్తున్న వైనం

రింగు రింగు పథకాలతో

కాసును ఎరవేసి

పాదంక్రింద నేలను లాక్కుపోతూ

పుట్టిన గడ్డపై పరాయి బ్రతుకులకై

ఏ గద్దో ఎర్రతివాచీ పరచి ఎదురుచూస్తోంది

అడుగునేలుంటే కళ్ళముందు

అమ్ముకున్న కళ్ళలో

అగుపించేదంతా రంగుల స్వప్నమే

కాగితాల గీతల్లో

బహుళ అంతస్తుల్లో బజార్లు కనిపిస్తుంటాయి

నిన్నటివరకూ భుజంరాసుకున్న

జొన్నకంకి శత్రువై కనిపిస్తుంది

నడపబడుతున్న బుల్డోజరుక్రింద

నలుగుతున్న రూపమేదో

నుజ్జు నుజ్జుగా చిద్రమౌతోంది

ఎవరిదోకల మొలకలై పొడుచుకొచ్చి

రాజదండం వూపుతోంది

ఇక్కడన్నీ వుచిత పథకాలే

ఒక్కసారి తలవూపడమే తరువాయి

ఆనందించే మార్గాలన్నీ పరచబడతాయి

వ్యూహం కనబడని సాలెగూడు వలడుగున

బానిస్త్వానికి పునాదులు తవ్వబడతాయి

అది వుచితం ఇది వుచితం

రాబోయే సంవత్సరాలన్నీ ఉచితం

నిబంధనలు వర్తించడనికి

ఏదో లొసుగు దాగేవుంటుంది

కార్చే చమటకు

ముందస్తు హామీల గణాంకాలు

వెట్టిచేయడానికి రహస్యద్వారాలు

హోర్డింగుల బోర్డింగులు

ఊహకు ప్రతిరూపమిచ్చిన
హోర్డింగులకు

బోర్డింగిచ్చిన నగరం

ఈనెలు ఈనెలుగా సాగినఊహలు

డిజిటల్ సృజనాత్మకత

కొత్తటేస్టుల పేపరుపై పేస్టుచేస్తూ

బెస్టు బెస్టంటూ

ట్విస్టుల అక్షరాలు

ప్రీస్టులైనట్టు చూపులతో

హోరెత్తించే జిమ్మిక్కుల కిక్కుతో

మూడు ఆరైనా ఆరుమూడైనా

మూడ్సు నీవేనంటూ

దునియాని దుప్పటిచేసి పక్కపర్చుకోవాలని

హవాలో హవాయిగా ధరించాలని

నెట్టువర్కుల దారంతో

ప్రపంచాన్ని పాదాక్రాంతం చేయాలని

ట్రకు ట్రకుల పోటీల ఫీట్సుచేస్తూ

రూపాయిని పాపాయి చేసి

బారసాలకు బారి హోర్డింగులకు

బోర్డింగిచ్చిన నా నగరం


నానా గరం

ప్రస్తుతం హోర్డింగులమయం.

కంచుకంఠం ముక్కలైయ్యింది

చిత్రం! విచిత్రం జరిగింది

ఎన్నోరాగాలొలికిన

ఓ హార్మోనియం పెట్టె మూగబోయింది

మనసుపొర అడ్డంగా చిరిగింది

దేహాన్ని చీల్చుకొని

గీతకారుని లోకానికి పయనమైపోయింది

రణగొణల మధ్యనుండి

నిశ్శబ్దాన్నవహించిన దేహం!

పిల్లగాలి అలలు అలలుగా

బాధాతప్త హృదయాల పల్లకినెక్కి సాగిపోయింది

ఫిల్ము రీళ్ళుగా మార్మోగిన కంఠధ్వని

ఝణ ఝణ మనిన అక్షరధుని

గోర్వెచ్చని స్పర్శగా

ఎందరినో స్పృశిస్తూ ఎగిరిపోయింది

సమ్మోహితులను చేసిన ఆకాశవాణిలా ఆ కంఠం

కట్టబ్రహ్మన్ ఆవేశశౌర్యాలతో వుత్తేజింపచేసిన ఆ కంఠం

కనురెప్పల జ్ఞాపకాల రీళ్ళలో

లూధర్ ఫర్డ్ ను మరిపించిన ఆ కంఠం

ఎన్నో మహోన్నత వ్యక్తీకరణల సజీవశిల్పం ఆ కంఠం

ఏ తలపుల తలుపుల్ని తట్టినా

పుస్తకాల దొంతరల సాహిత్యలోకంలో వెదికినా

ఏదో ఒక కూడాలిలో వెలిగే దీపస్థంబంగా

మార్మోగుతూనే వుంటుంది ఆ కంఠం

(శ్రీ కొంగర జగ్గయ్య స్మృతిలో )

అంకురాల ఎదురుచూపు

నిన్ను కలిసిందీ లేదు
నీతో మాట్లాడిందీ లేదు
పరిచయాల జ్ఞపకాలేవీ లేవు
ఎన్నో ఏండ్ల నిరీక్షణను
పూలదారంలా అల్లి మోసుకొచ్చి
కుదురులా అక్షరానికి చుట్టి
ఎదకు గురిపెట్టి పోయావు
అక్షరగురి నన్ను చుట్టి
నీకాలపు కొలమానంలోకి లాక్కెళుతున్నాయి
నాకాలంలో నిలుపుతున్నాయి
నాకేందుకు కలవలేదు?
అయినా...
డిజిటల్ డిజిటల్ సింఫనీలను
నీ అక్షరంలో వదిలిపోయావు
స్వరించని నా కంఠంలో
కీబోర్డును స్పర్సించలేని నావేలికొనల్లో
ఏదో విద్యుత్ ప్రవాహం
ఇది కొత్త రాగానికి నాందోయి
ఆశలవిత్తనాలకు పొడుచుకొస్తున్న అంకురమోయి
నేస్తం మళ్ళీ రా!
ఎన్నో విత్తనాలు పడివున్నయి
అంకురాలకోసం

జనారణ్యాన్ని ఛేదించుకుంటూ
మైదానాలను విభేదించుకుంటూ రా!

ఎర్రని సూర్యున్ని పుచ్చకాయలా కోస్తా
గొంతు చల్లబరుచుకుందాం

వెలుగురేఖల్ని గుత్తులుగా కోసుకొస్తా
తురుముకుందాం

మరోపూలవనాన్ని స్వప్నిద్దాం

ఏ సాతాను చొరబడని
ఏదేను వనాన్ని పెంచుదాం

(శ్రీ మద్దూరి నాగేష్ బాబు స్మరణలో )

అమ్మ మమ్మీ

పదుగురాడు మాట
పదమై చెల్లును ధరణిలోన
బస్సు, రోడ్డు, సైకిలు, రైలుబండి ... ఇలా మమ్మీ అయినా

త్రేతాయుగపు రావణుణ్ణి
ద్వాపరయుగంలో కూలిన
నరకాసురినికి ప్రతీకచేసి
కలియుగంలో కాష్టం కాలుస్తూ
మూడు యుగాలకు ముచ్చటగా
ముడివేసుకుంటూ
నూతనత్వం ఆపాదిస్తున్నప్పుడు
మమ్మీ జనపథంలో మన పదం కాదా?

ప్రసవంనాటి నుంచే మొదలయ్యే
లాభనష్టాల బాలారిష్టాల మద్య
ఓ సారి పిల్లలవైపు
మరోసారి పెద్దలవైపు వూగిసలాడుతూ
క్షణాలకోసం కణాలతో పరిశ్రమిస్తూ
స్తన్యాన్ని దైన్యగా ఘనీభవింపచేస్తూ
అనురాగానికి టైం టేబులు వేసినప్పుడే
అమ్మ డమ్మీగా మారితే
ఆ డమ్మీని మమ్మియని పిలిస్తేయేం?

*****

అట్లతద్దంటూ
కొమ్మకొమ్మకో వూయలేసి వూగిన
కిల కిల నవ్వుల కేరింతలేవి?

నూతనత్వపు నాందిగా
ఇంటింటా పాతబడ్డ సామాను
బోగినాడు బూడిదౌతుంటే
చతురోక్తుల చలికాసుకున్న ఆహ్లదమేది??

కనుమనాడు
వురంత పొలిమేరకు
రథాలను లాగిన గురుతులేవి???

నరాత్రుల సంబరాలు
అంబరాన్నితాకే పద్యగానాల
మర్మోగిన 'హర్మో'నియం జాడలేవి?

పదాలను జీవన రాదారుల్లో మరిచేస్తూ
మమతలకు కరువొస్తున్న కాల నేపద్యంలో
అమ్మని పిలిస్తేయేం? మమ్మీ అయితేనేం?

బ్రతుకు నావకు డాలరు తెరచాపెత్తి
వాలుకు వదేలేసిన జీవితాలు
ఎవరు సారంగి? ఏది చుక్కాని?

అల్పపీదనం నోటుపై కేంద్రీకృతమై
రేగుతున్న తుఫాను జాడలమద్య
కొత్త తీరాలాలో లంగరేస్తున్న నావలు
మూలాలను మర్చిపోతున్న జాడలు

చిగురులేదని శిశిరాన్ని నిందించకు
శిశిరంలో దాగిన చిగురు వసంతాన్ని చూడు
శుష్కించిపోతున్న నాడీ మండలానికి
ఏదైనా శస్త్రచికిత్సచెయ్యి
తెరచాపను దించెయ్యి
తెడ్డుపట్టుకో వాలుకెదురైనా

నేస్తమా!
అప్పుడది తెగులుకాదు
తెలుగు వెలుగు
వెలుగు తెలుగు.

__________

కవితా మాలిక 2005

వూరునుంచి మా వూరికే

ఏమున్నది
రెండుగా చీలిపోయింది
ఊరుగా కొత్తపేటగా

శిథిలమౌతున్న వాటినివదిలేసి
పరుగెట్టగల్గినవారు
మైదానాలవైపు పరుగెట్టారు

జీవితాలను అడుసుగా పిసికి
గోడల్లోనొ కప్పు వాసాల్లోనో దాచుకున్నవారు
అటకమీదుంచిన ఆనందాన్ని
ఎవరైనా దించిపెడ్తారని
ముడతలుపడ్డ కనుబొమల్నెత్తి
కాలువిరిగిన వాలుకుర్చీని సరిచేసుకుంటూ
ఎదురుచూస్తూ అక్కడుండిపోయారు

మరికొన్ని జ్ఞాపకాలు
లోగిళ్ళ మొండిగోడలమద్య
మొలిచిన జిల్లేడులో
తుమ్మకంపల్లో చిక్కుకున్నాయి

అప్పుడెప్పుడో
నగరానికి బస్సు ఎక్కుతూ చూసిన గుర్తు
ఇప్పుడవి మానులయ్యాయి

అడపాదడపా
ఎప్పుడైనా నాల్గురోజుల పథకంవేస్తే
పాయఖానలేదని
కేబుల రంగుటీవీ లేదని
గోలచేసిన కుటుంబంతో
అన్నీ ఒక్కరోజు పథకాలుగా కత్తిరించడమే

కొంచెం ఎదిగిన పిల్లలతో
పోటీ పరీక్షలతో
దేశమో విదేశమో తేల్చుకొనేసరికి
ఫోనుడబ్బాలో పడ్డ రూపాయిలా
కాలం గిర్రున తిరిగింది

జ్ఞపకాలు దాచుకోలేనివాణ్ణి
ఊరినెట్లా దాచుకోను?

ఇప్పుడక్కడ కొత్తపేటలేదు

కొత్తపేటే వూరయ్యింది

ఎక్కడ్నుంచో ఎగిరొచ్చిన పెద్దపక్షి

యాంటీనాలుగా రెక్కలుచాపి

ప్రతి ఇంట్లో దూరాలనిచూస్తోంది

ప్రపంచ సుందరాంగులంటూ
పొగిడే గొంతుతో
సన్మోహమంత్రమేదో జపిస్తుంది

పొడిపొడిగా రాలుతున్న బంధాలుగా
అపార్టుమెంటుల్ని నిర్మింపచేస్తుంది
అమ్మగొంతుక్కి ఉరివేసి
మమ్మీని బ్రతికించుకుంటూంది.

విరుపుల విన్యాసాలు

విరుపుల విన్యాసాలు
తుమ్మెద రెక్కల్నితొడుక్కొని
అక్షరం ఎగురుతూ
నా శిరముపై పరిబ్రమిస్తుంది

దాని ఝంకారం
సింథటిక్ మోత ఏ డిజిటల్ ట్రక్కుకూ అందక
కర్ణభేరి చెంత కరుగుతుంది... మరుగుతుంది

నే విహారినైన వేళ
భిన్న వర్ణాల రెక్కలతో
కనుపాపల్లో మెరుపులా కదలాడిన
విరుపుల విన్యాసాలు
విరబూస్తున్న పూలపై
గూడు చీల్చుకొని
రెక్కల్లో రంగులు నింపుకొని
రివ్వు రివ్వున ఎగురుతుంటే
ఉవ్విళ్ళూరిన వూహ
మకరందాన్ని గ్రోలుటకై

రెప్పలపై భారాన్ని
రెక్కలపై వేసుకొని
రమ్యమనిపించే రంగుల వనంలోకి
కష్టమైనా నిష్టూరమైనా
కలతైనా వెలితైనా
కర్తవ్యం నా రెక్కలార్చడం

అయిస్కాంతంలా ఆకర్షించే
ఐ బ్రీడ్ రంగుల మద్య
వాడిపోయే దాకా
దర్పమొలకబోసే రెక్కల దేహంలో
కీలగ్ర కేశాలు
మకరంద అధరాలు
వున్నయావో లేవో
అగ్ని పరీక్షే అంచనావేయడం

సంకోచ సంశయాల దోబూచులాటలతో
ముడుచుకున్న ముగ్దగా
విరిసీ విరబూయని తనువులో
అండాకృతినిచ్చే
భాండాగారమున్నదో ... లేదో...
అగ్ని పరీక్షే అంచనావేయడం

తోటలు బీటలువారి కుండీలగా మారి
ప్లాస్టిక్ అలంకారాలమద్య
ఎదగలేకే వొదిగే
బరువెక్కిన బొన్సాయి బ్రతుకు
స్పదిస్తుందో... లేదో...
అగ్ని పరీక్షే అంచనావేయడం

తొడిమలనుండి తొంగిచూసే విచ్చుకత్తులు
రసాలలో చేరిన వైరస్ లు
రేకుల మాటున
ఏ అసహనపు లావా రేగుతుందో
అగ్ని పరీక్షే అంచనావేయడం

అయినా...
ప్రేమరేణువులు మోసుకుంటూ
పువ్వు పువ్వును పలకరిస్తూ
కష్టమైనా నిష్టూరమైనా
కలతైనా వెలితైనా
కర్తవ్యం నా రెక్కలార్చడం
_______________

ప్రజా సాహితి 2005

ఎగరడానికి ఒక్కసారి

ఎగరడానికి ఒక్కసారి
ముడుచుకున్న రెక్కలు విప్పి
ఒక్కసారి
విస్తరించడానికి పక్షిరాజువైపో...
ఎత్తులకు ఎదిగిపో
విప్పారిన ఆనందం కోసం
నెమలివైపో... పురివిప్పి నాట్యమాడుకో

అవధులులేని
కలల అంచులుతాకి
అనుభూతులను సొంతంచేసుకో
విజయపథాలను చేరుకో...

పాద ముద్రలు

నీవు నడచిన గమనంలో 
పాదముద్రలు లేవు 
గీసుకున్న ఆశయాల వలయాల మధ్య 
తోడొస్తానని వెన్నంటిన వారు 
జీవిత పద్మవ్యూహ పోరాటంలో తడబడినా 
నీవొక ఒంటరి అభిమన్యుడివి 
ఆరాటపు జీవన గమనంలో 
కరుణపై నివురుగప్పి 
కసినంతా కళ్ళలో నింపుకొని 
మేకపోతు గాభీర్యంతో 
మెలిగే నీవొక ఒంటరి హిట్లర్వి 
అంతర్గత వలయాలలో 
ఆరబోయలేని మమతానురాగాన్ని 
మునిపంట నొక్కిన నాడు 
నీవొక చండశాసనుడివి 
కంతలబొతకు అతుకులేస్తూ 
చింకిచాపపై 
కాళ్ళు కడుపులో ముడుచుకొన్నప్పుడు 
నీవొక అభిమానధనుడవు 
అయినా... 
నీవు నడిచిన బాటలో
పాదముద్రల్లేవు.

******

గొంతెడిపోతున్న వేళ
గొంతులో పోసిన గంజినీళ్ళతో
తెప్పరిల్లిన ఓ ప్రాణి
తెరువు తెలవక రెపరెపలాడుతూ
చీకట్లో తడుముకుంటూ
ఆశాకిరణపు ఆసరానొందిన వాడు
తన జీవిత చక్రకాలంలో
తడారిన కళ్ళాతో తలచుకొన్నప్పుడు
నీవొక మహాత్ముడివి
మసున్న మహరాజువి

ఆ కళ్ళకు నీ పాదముద్రలు గుర్తే
నిశితంగా చూపు నిల్పలేక
ఆ కళ్ళు మసకబారి
తికమకపడి బ్రమపడి
అటో... ఇటో... ఎటో... తొలగిపోయి
పాదముద్రలకోసం
వెతుకుతుంటాయి

అందుకే...
నీవొదిలిన పాదముద్రల్లేవు

పాదముద్రలు లేకున్నా
రేగిన ధూళిలో ఎప్పుడో
నీ పాదం తాకిన రేణువులు
బద్రంగా దాచుకున్న పరిమళాలు
బద్దలుకొట్టి
శిధిలాలనుండి త్రవ్విన
శిలాశాసనంలా
చాటుతాయి.

ఓ వృత్తంలో

ఎవరి నైపుణ్యానికి ప్రతీకో
అదొక వృత్తపు కోట

అన్ని ద్వారాలే
ప్రహారీల్లేవు
పహారాల్లేవు
సమాజపు త్రిశంకు స్వర్గం
నిరంతర పరమాణు పరిభ్రమణం

అక్కడ...
అనుభవాలతో మలచబడి
అశ్రువులతో
అభ్యంగ స్ననమాడిన
నల్లరాతి శిల్పాలే
ఆశయాల సౌధాలను
అరచేతులతో అలికిన గురుతులే
పొదగబడిన టైల్స్ వెనుక బీటలువారిన గోడలు
ఏ గోడను గీకినా రాలేసున్నం
ఆ కాలపు సమపాళ్ళను తెలుపుతాయి।

అక్కడికి...
ఏ గ్రహణపు క్రీనీడలో
ఏ బాధ్యతల బంధాలో
ఓ ఆవేశపు తప్పటడుగో
ఈ ద్వార ముఖాన్ని చేర్చాయి

నీ కొచ్చిన
... కష్టాలన్నీ ఫుట్ బాలులే
కొన్ని గోలుకెళ్ళాయి
కొన్ని గోళీలయ్యాయి
నీపై వర్షించే జల్లులన్నీ
చేతులు మారే రూకలవల్లే
... కోటవతల వృత్తాలలో
వ్యాఘ్రముఖ గోవువు
కరుణను నింపుకున్న
క్షమతా మూర్తివి
... వలపులను నలిపేసి
పొంగిపొర్లిన లావాలో
విలువలున్న లోహాన్ని
వలువలుగా ధరించిన మూర్తివి
... బాధ్యతల భారంతో వొంగినా
వెన్నుచీపని యోద్ధవి
కాలపు కొలమానంలో
కనుపించని యొక మైలురాయివి
... వృత్తాలలో రాటుదేలిన
ధీటైన రాజ్ఞివి
కోట బురుజుపై ఎగిరేపతాకం
దిశా నిర్దేశపు గురుతు

చరిత్ర కందని లోతైన విజయం నీది
నీ విజయాల హృదయ రహస్యాల్ని
అనువదించే అనుమతిస్తావా?
______________________________________

సినీ నటి కుమారి కాంచన మరియు కొందరి జీవితాలకు గౌరవంగా అంకితం

సమీక్ష వార్త

అలలపై కవిత్వపు కలలుకవిత్వంపై ప్రేమను పెంచుకొని, ఒక నిబద్దతతో సాగిపోతున్న కవి జాన్ హైడ్. 'హృదయాంజలి ' తో నడకను సాగించి సంవేదనల, భావముద్రల సమ్మేళనంతో భావనా శక్తిని పెంచుకుంటూ తనదైన స్వరాన్ని బలంగా వినిపించే ప్రయత్నం 'అలలపై కలలతీగ 'ను సవరిస్తున్నాడు. 71 కవితల్లో స్పందింపచేసే ప్రతి సందర్భాన్ని అక్షరీకరిస్తూ బయటి వాతావరణాన్ని హృదయంలోకి ఆహ్వానించడం కనిపిస్తోంది.
"బరువెక్కిన వక్షం
క్షీరమై పొంగేవరకు
కవితై ప్రభవించే వరకు" అని అంటున్న కవి సంవేదనలనేకాదు కవితాక్షరాలను కూడా మోయక తప్పదు. తక్కువ కాలంలోనే కవిత్వపు నుడికారాన్ని అందిపుచ్చుకున్న జాన్ హైడ్ అభినందనీయులు. .....డా. రూప్ కుమార్ డబ్బీకార్
అలలపై కలలతీగ
పేజీలు 112, వెల : 50/-
ప్రతులకు : జాన్ హైడ్ కనుమూరి
13-45, శ్రినివాస్ నగర్ కాలనీ,
రామచంద్రాపురం, హైదరాబాదు-502 ०३२
ఆంద్ర ప్రదేశ్, ఇండియా వార్త_ఆదివారం_8।4।2007

పౌర్ణమి పరిష్వంగం

ఏ నాటి కథో
చవితినాడు చంద్రుణ్ణి చూస్తే...
నీలాపనిందలని

నేనొక రాగిపాత్రనై
బాద్రపద చతుర్థి వెన్నెల్లో పడి
పొర్లాడిన వేళ

పాదమేదో తాకింది
అస్థిత్వం లేని నా దేహాన్ని
ఏ స్వాతి చినుకో గొంతుదిగింది
ఏ సిట్రిక్ యాసిడ్డో పడింది
కిలాన్ని కడిగి మిలమిలా మెరుపొచ్చింది
వేలికొనలేవో లీలగా ఆపాదమస్తకం తడిమాయి

అల్లావుద్దీన్ దీపంగా మారింది
కళ్ళమారబోసిన వెన్నెలయ్యింది
వెల్లువై పరిమళం విరిసింది

ఆ వెన్నెల్లో  పాదచారినై
వన్నె త్రాచునై
నెలనెలా వెన్నెల పరిష్వంగంకోసం
పాదముద్రలు వెతుక్కుంటూ... వెతుక్కుంటూ

నెలవంకను స్పృసించిన
రవి వీక్షన కిరణాలు
ఆశ్ మాన్ కొండదారిపై
వెండిలా మెరుస్తూ
కకూ నా కలానికీవారథి వెన్నెల
కలాన్ని హలంగా
బీళ్ళను గాళ్ళను దున్నుతూ
వాటంగా మోటరువేసి
నరనరాన్ని నీరు నింపుతోంది

వెదజల్లిన బీజాలు
అంకురాలుగా కంకులుగా
లయ తూగుతుంటే
హరిత పవన లాస్యం మదినంతా నిండింది.
___________

మొదటి సారి నెలానెలా వెన్నెల (వినయకచవితి 2003)నాటి నుంచి కొన్ని జ్ఞాపకాలు

కలతర్వాత కల

నీ వూహా చిత్రాన్ని
ఎప్పుడూ కలగంటూండే వాణ్ణి
అయ్యా
నిన్ను చూడాలని
ఎన్ని వసంతాలు వెదికానో
నా పాదం భూమ్మీద పడటమే
నిన్ను లేకుండా చేసిందని
కొందరంటుంటే
కాదని చెప్పడానికే
నిన్ను వెదుకుతుండే వాణ్ణి
మీసం మెలేసి
పంచె పైకెగ్గట్టి
గోసీ బిగించి
దమ్ముచేసిన వయనాలను
పదిలంగా దాచుకున్న
అమ్మ కన్నుల్లోంచి
అప్పుడప్పుడూ
అరక చేతికిచ్చి
పక్కనుండి మేలకువేదో
నేర్పుతున్నట్లనిపించేది
అలా దృశ్యాల్ని తడుముతున్న స్పర్శలోచి
నీవన్న మాటలు
అప్పుడప్పుడూ
అమ్మ గొంతులోచి ధ్వనించేవి
నీ కలకోసం
నన్ను సిద్దంచెయడం కోసం
నలిగిపోయిన అమ్మను
ఎలాదాచుకోవాలో తెలియక
తికమకచెందిన ఆనవాళ్ళెన్నో
అందుకే
అరకను విడిచి
అక్షర సాధన కోసం నడుంబిగించా
ఆరుమైళ్ళైనా నడచి నడచి
అక్షరమేదో గుప్పిటదొరికితే
కొందరు
ఆఫీసరన్నారు, పని పురుగన్నారు
నడుస్తున్న నిఘంటువన్నారు
ఇంకా
నిన్ను అన్వేషిస్తూనే వున్నా
నీ కలకోసం పరుగెడుతూనేవున్నా
ఎవ్వరేమన్నా
నీ కలల పాత్రదారుణ్ణి
నిన్ను వెదుకుత్తున్న వాణ్ణి మాత్రమే !
నీ కలలసాకారం
పిల్లలు తలో కొమ్మై ఎదిగి
అక్షరాలను పత్రాలుగా తొడుక్కొన్నారు
మనవడు విదేశాలకెళుతుంటే
నీ కలను వినువీధుల్లో
ఎగరేస్తున్న ఆనందం
తవ్వుకున్న గతంలో
పొందుకున్నదేదో?
కోల్పోయిందేదో?
పల్లెనుంచి వలస పోయిందేదో?
ఇప్పటికీ అప్పుడప్పుడూ
సలహాలడుగుతున్న నా కొడుకు
ఏ జాములోనో
ఏ తరంగాల్లోంచో
చెవులోదూరి ఆదేశాలిస్తున్న వాడి కొడుకు
ఆలింగనంకోసం వెదకుతున్న కనులు
ఇప్పుడే రాలేకపోతున్నా డాడీ! అంటుంటే
ఆవిష్కృతమౌతున్న మరో కల కోసం
నాన్నా!
నాగలిపట్టాలి
విత్తనాలు నాటాలి
ప్రేమాంకురాలు చూడాలి.
____________________
అనుభవాలమూటలతో
మాముందున్న నాన్న మాటలు నా పదాల్లో
______________
నాయన సంకలనం
నవ్య వారపత్రిక
కవితా వార్షిక 2006

ఆర్థిక పరిస్థితి మారిందండోయ్ !

ఆర్థిక పరిస్థితి మారిందండోయ్ !
ఇది పంచతంత్ర మంత్రంకాదు
ఈ కాలం తంత్రమండోయ్ !

మెరకలు ఎక్కి ఇరుకులుదాటి
వీధి మూలలో డేరావేసి
ఇంటి ముంగిట్లోవాలి
గడప గడపనూ తడుతూ
మేడో వాహనమో కొనడానికి
ఋణాలిస్తామంటూ
జామీనక్కర్లేదంటూ
క్రెడిట్ డెబిట్ కార్దేదైనావుండి
చిన్న సంతకంచేస్తే చాలని
పల్లానికి పారే నీరులా
చెక్కు మీజేబులో కొస్తుందండోయ్ !

ఈ వీధుల్లో
పహారామద్య మనుషులు
ప్రహారీలమద్య ఇళ్ళు
పట్టపగలే పాదచారులుండరండోయ్ !

బ్రతుకు రెవైనా వాగైనా
కిస్తులు కట్టే నిజాయితీ అక్కర్లేదు
కొమ్మనుండి కొమ్మకుదూకే కోతిలా
కార్డునుండి కార్డుకు దూకొచ్చండోయ్ !
లాజిక్ వస్తే
మ్యాజిక్ వడ్డీలండోయ్ !
బేరీజు వేస్తే
బ్యాంకు బ్యాంకుకు పోటీలండోయ్ !

రుణాలగుర్రమెక్కి బోర్లాపడ్డా
బొప్పిదొరకదు నొప్పి తెలవదండోయ్ !

రేషన్ తో పరేషనయ్యే
అర్థాకలి జీతగాళ్ళకు
ఆమడదూరమే ఈ కార్డులు
అందనిపళ్ళు పుల్లనివిలా
అందలంలో నిలిచే కలల సౌధాలే నండోయ్ !

వీరి...
రోడ్లకు బోర్డులుండవ్
ఇరుకు కరుకుల
వంకర కంకర సందులు
ఆ గొందుల్లో సుగంధాల్లేవు
అగుపిస్తాయి లీలగా రాబందుల నీడలండోయ్ !
గడపలేని వారి వాకిట్లోకి వీరు రారండోయ్ !

అయినా...
ఆర్థిక పరిస్థితి మారిందండోయ్ !
ఇది పంచతంత్ర మంత్రంకాదు
ఈ కాలం తంత్రమండోయ్ !

నీలంరంగు చొక్కా

బాల్యంలో
ఓ లేతనీలం చొక్కా వుండేది

బహుకరించిన ఆప్తులెవరో గాని
అది తొడుక్కోవడమంటే మహా సరదా
మెత్తగా వంటిని హత్తుకొనేది
మెరుపేదో ఆ చొక్కాలోంచి ముఖంలో కనిపించేది

దాన్ని భద్రంగా
ఇస్త్రీ మడత నలగకుండా పెట్టెలోదాచి
ప్రత్యేక సమయాలకోసం
నిరీక్షించడంలో ఉత్సుకత వుండేది

వారం వారం
ఇంటిలోని బట్టలన్నీ
చాకలికి వుతకడానికిచ్చినా
ఆ చొక్కా లేకుండా చూసేవాణ్ణి
ఏ బండపైనైనా వుతికితే
దాని మెరుపుపోతుందని
అంతమక్కువ ఆ చొక్కాయంటే

కొంచెం పెద్దయ్యాక
అందరూ ఏవేవో అంటున్నా
అప్పుడప్పుడూ
బిగుతైన ఆ చొక్కాని
పెట్టెలోంచే తడుముతుండేవాణ్ణి

యౌవ్వనం వివాహం సంసారం
విద్య వుద్యోగం వెదకులాటల మధ్య
మృదుత్వమేదో మర్చిపోయినా
ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా
లేతనీలం రంగుతో అందంగా కనిపిస్తే
తప్పక అది నా భార్య ఎంపికే

బాల్యపు అడుగులతో
అద్దిన ఆ రంగు
నా దేహంలో అంతర్భాగమయ్యింది
నా కుటుంబంలో భాగమయ్యింది.

------------------

13.9.2005
వార్త - ఆదివారం 22.1.2006

అట్ట మొదటి పేజి

అట్ట మొదటి పేజి

అలంకరణ : అగష్టస్ కనుమూరి

నిద్రలో మరో కల

४
నిద్రలో మరో కల
అడుగులు నేర్వని
బుడుగు పాదాలను కడిగిన వేళ
జారుడు వూగిసలాటలో
మెరిసిన బిందువుగా
ముద్దుల వర్షంలో ఆవిరయ్యాయి
పదంనేర్చి పథం ప్రాకులాటలో
పొరలమాటున దాగిన
ఈ వన్నె దేహాన్నంటి
జారుతున్న బిందువులపై
ప్రసరించి మెరిసిన కిరణపు వెలుగు
తళుకు కాంతులైనప్పుడు
నీ ఆశల కిరణాలుగా చుటుముట్టాయి
నాకోసం పరిశమించిన పాదాలను ముద్దాడలనివుంది
నేనందుకోలేని దూరంలో నీ పాదాలు
ని రెప్పలు నిద్రలో మరోకల కంటున్నాయి
నా కోసం
__________
అమ్మ కోసం ఈ కవిత

ఓ ఉషోదయం

३

వెచ్చదనాన్నిచ్చిన దుప్పటితీసి
నిశిరాత్రి మింగేసిన నిద్రనుంచి
బద్దకంగా వళ్ళువిరుచుకుంటుంటే
చురుక్కున తాకిన దృశ్యం
వినీలాకాశం వింతసోయగాల్నిసింగరించుకుంటూ
లేతకిరణాల ప్యాషన్ డిజైన్లతో
కదిలిపోయే మేఘాలు
వయ్యారపు నడకలు నేరుస్తున్నాయి

దూరంలో
బారులు బారులుగా కొంగలు
రెక్కలాడిస్తున్నాయి

దగ్గరలోఇటూ అటూ పోతున్న కాకులు
సౌధాలపైవాలి ఇటో అటో ఎటో
ఎగరాలనిచూసే గువ్వపిల్లలు

చిత్రవర్ణ రాగాలతో
చిత్రంగా ఎగిరే పక్షుల మద్య
రంగుల ఆకాశాన్ని చించి
ఊహ ఆలోచనకు అద్దుకుంటూ
ఎగిరిపోతుంటాను నేనూ ఓ పక్షినై
కొత్త తీరాలకు మరో
కొత్త కిరణన్నందుకోవడానికి
నీతిసూర్యుణ్ణి వెతుక్కుంటూ.

29.9.2004

పోలవరం - మావూరు

5
పోలవరం - మావూరు
గోదారికి పశ్చిమాన ఓ ఊరు

పాపి కొండల నడుమ
సుడులుతిరిగి హొయలుపోయి
ఉరకలేసిన గోదావరి
ప్రశంత గోదావరిగా రూపుదాల్చిందిక్కడేనని
పాఠ్యపుస్తకాలలో వల్లెవేస్తున్న ఊరు

శ్రీనాధుని అగ్రహారమైన పట్టసంకి ప్రక్క ఊరు
ఫురాణ చరిత్రున్న రెండుకోవెలల నడుమున్న ఊరు

పేరును పోలిన పేరున్నందువల్ల
రెడ్డి రాజులు గతవైభవాని మిగల్చకపోయినా
రెడ్డినిమాత్రం ఊరికే వదిలేసి పోయారు

నేత్రుత్వం
నాటి ప్రధానైనా
నేటి ముఖ్యమంత్రైనా
రామపాదసాగరైనా పోలవరమైనా
ప్రాజెక్టుగా ప్రణాళికా సర్వేలలో
రూపాలు మారుతూ
రూపాయిలు మార్చుతూ
ప్రణాళికల పేజీల్లో నానుతూ
నిరంతరం
నాయకునిలో ప్రతినాయకునిలో
ప్రతీ నాయకుని నోట్లోంచి రాలుతూ
అసెంబ్లీనుండి పార్లమెంటు వరకూ
ఎసి కూపేలలో ఎపి ఎక్స్ ప్రెస్ తో
పట్టాలవెంబడి పరుగెడుతూనే వుంది ... ఆ వూరు।

పంతొమ్మిదివందల ఏభైమూడులో
వరదగోదారి ఉరకలేసిందని
కథలు వెతలుగా చెబుతుంటే
నోరెళ్ళబెట్టుకుని విన్నాం

పంతొమ్మిదివందల ఎనభైఆరులో
గోదావరి రుధ్రరూపం దాల్చి చిద్రంచేసి
గట్టూ పుట్టా కొట్టేస్తే విలవిలలాడాం
ఆటుపోటులకు అలవాటుపడిపోయాం

స్వాతంత్రానికి పూర్వం ఏర్పడిన
హయర్ సెకండరీ స్కూలు
ఎందరినో ఉన్నత విద్యాభ్యాసాల బాటనడిపి
రాష్ట్రంలోనే ఉన్నతస్థాయినిచేరి
సుదూర గోదారి తీరాలవెంబడి
ఆత్రంగా వచ్చి
ప్రణమిల్లిన విద్యార్థిలోకాన్ని అక్కున చేర్చుకొని
తన ప్రాంగణంలో తారాడినవారు
టిచర్లు, డాక్టర్లు, ఇంజనీర్లు
పచ్చసిరా అధికార్లుగా ఎదిగినా
తను మిగిలిపోయింది
రూపురేఖలు లేకుండా
ఎదుగూ బొదుగూ లేకుండా।

ఎందరికో కళారంగపు స్ఫూర్తినిచ్చి
పాపికొండల నడుమ గోదావరి
కమనీయ సుందర దృశ్యాలతో
ప్రతినిత్యం నిత్యనూతనంగా
కనువిందు చేస్తూనేవుంది ... ఆ ఊరు

గణాంక లెక్కలలో
గుణకాలు తెలవని వూరివారిపైనా
ఉంది ప్రపంచ బ్యాంకు ఋణం
మరి ఆ వూరి రోడ్డే ఓ పెద్ద వ్రణం

హైటెక్ పాలనలో వర్షంవస్తే
బంకమట్టిపై స్కేటింగే శరణ్యం
దేశ చరిత్రలో అతిపెద్దదైన
పార్లమెంటు నియోజకవర్గంలో
రోడ్డులేని ఆ వూరు
రెడ్డి పోలవరం అనిపిలవబడే
పోలవరం

ప్రోజెక్టు పేరుతో దశాబ్దాలుగా
నానుతున్న పోలవరం
సరియైన రోడ్డులేని పోలవరం
అదేనేమో ఆ వూరికి వరం
ఎప్పుడు అందేనో ప్రాజెక్టు ఫలం?
___________________________

ప్రేరణ : ३१.८.२००३ నెలనెలా వెన్నెలలో


శ్రీ వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు చదివిన - తుపాకులగూడెం

చిన్న కథ

2

చిన్న కథ
సంవత్సరాల వ్యధ
వాస్తవంలో కళ్ళుతెరిచిన
నాకు
అదంతా ఒక కల
పూతరేకు మడతల
జీవితం
పాలు పెరుగై
పెరుగు మథనమై
ఉద్భవించిన వెన్న
కరిగి.. . మరిగి...
నెయ్యై
పూతరేకు మడతల్లో చేరిన వైనం
ఓ చిన్న కథ
నిరంతర కథనం
జీవితం

నేను అమ్మ

నేను అమ్మ
రోడ్డుపై నేను ... అమ్మ
అప్పుడే

చీకటి పులుముకుంటుంటోంది
చలి మెల్లగా పంజా విసురుతోంది
శాలువా కప్పుకున్న... అమ్మ
నడుస్తున్నాం ఇద్దరం
దూరం తెలియకుండా
ఏవో చెబుతోంది అమ్మ
నేడు

అదే దూరం
అదే రోడ్డు

అదే చలి
చెంత అమ్మలేదు

అయినా...
ఎన్నో సంగతులు
నన్ను కప్పేవున్నాయి
శాలువాలా !

-----------------
అమ్మ జ్ఞాపకం